(1190)

•    klimatoterapię;

•    balneoterapię, obejmującą zabiegi przy użyciu naturalnych tworzyw uzdrowiskowych, tj. wód leczniczych, peloidów i gazów leczniczych;

•    leczenie i rehabilitację uzdrowiskową.

Cele medycyny fizykalnej

Celem medycyny fizykalnej, jak każdej innej formy leczenia stosowanej przez współczesną medycynę, jest usunięcie procesów chorobowych lub ich następstw, zapobieganie im, zapobieganie nawrotom i postępowi choroby, usuwanie dolegliwości, możliwie najdalej idące odzyskanie zdrowia i jego utrwalenie.

Głównym celem medycyny fizykalnej jest:

•    zwalczanie bólu;

•    zwalczanie stanów zapalnych;

•    zwiększanie odporności ogólnej i zapobieganie zakażeniom;

•    usprawnienie mechanizmów regulacyjnych układu krążenia, oddychania, przemiany materii, termoregulacji, ukrwienia skóry;

•    poprawa lub utrzymanie wydolności ogólnej organizmu;

•    normalizacja przebiegu wegetatywnych procesów życiowych;

•    przeciwdziałanie skutkom hipokinezji;

•    usprawnienie czynności poszczególnych narządów i całego organizmu;

•    profilaktyka skutków dezadaptacji organizmu do bodźców termicznych.

Fizykoterapia jako metoda wywoływania reakcji na bodziec

Fizykoterapia stanowi zbiór metod leczenia bodźcowego opierających się na reakcjach tkanek na bodźce. Bodziec musi być tak dobrany, by spowodował określoną reakcję o pożądanym działaniu. Zbyt słabe bodźce o ograniczonym polu działania powodują słabe, miejscowe, ograniczone reakcje. Natomiast bodźce odpowiednio silne, działające na większe obszary organizmu, poprzez mechanizmy nerwowo-humoralne wywołują rozległe reakcje ogólne organizmu, przede wszystkim o charakterze przeciwdziałania powstającym zakłóceniom homeostazy. Seryjne stosowanie tych samych bodźców fizykoterapeutycznych wpływa usprawniająco na mechanizmy wyrównawcze homeostazy i podwyższa poziom ich nastawienia. Dlatego zabiegi fizykoterapeutyczne należy stosować w seriach, których czas trwania zależy od rodzaju i siły energii z nimi związanej oraz stanu pacjenta.

3