Ćw! str01

Ćwiczenie 21

KOROZJA KONTAKTOWA

Część II - depolaryzacja tlenowa

Przybory i odczynniki:

około 3% roztwór ®aCl około 10% roztwór H^oJ

Zestaw jak w części I, uzupełnienia kolba miarowa na 2000 ml pipeta na 20 ml

Wstęp

W roztworach zawierających rozpuszczony tlen, obok opisanej w I części ćwiczenia reakcji katodowej redukcji wodoru (reakcja 3), może przebiegać katodowa redukcja tlenu :

0₂ + 2^0 + 4e —-4QH~

(6) tzw. depolaryzacja tlenowa.

Im niższe jest stężenie jonów wodorowych (wyższe pH) _f tym większy jest udział depolaryzacji tlenowej w procesie korozyjnym¹ _#

206

1

Nie dotyczy to metali silni¹ elektroujeranych jak np. metal¹ alkaliczna, które nawet v roztworach zasadowych będą korodować praktycznie wyłącznie s depolaryzacją wodorową: nie dotyczy to również metali szlachetniejszych od wodoru, jak op¹ miedź, które nawet w roztworach silnie kwaśnych korodują wyłącznie z depolaryzacja tlenową. Metale takie, jak Fe, Ni, Zn, Sn, Cd, Pb, itp. w nasyconym powietrzes roztworach posiadających pH > 3 korodują praktycznie wyłącznie s depolaryzacją tlenową (udział korozji z depolaryzacją wodorową jest o rzędy wielkości mniejszy)#