ćwiczenia 4

RYCINA 4.16

Struktura wizerunku kandydata

Kolejnym krokiem w tworzeniu wizerunku jest „przełożenie” cech na zachowania będące ich przejawami bądź za takie uchodzące. Przede wszystkim są to zachowania niewerbalne. Zarówno te „statyczne”, jak na przykład wyraz twarzy czy ubiór, jak również bardziej „dynamiczne”, jak na przykład zachowanie u przyjęciu, wiecu czy podczas niespodziewanych wydarzeń (powódź, wypadek samochodowy). Zachowania te powinny być uzupełnione odpowiednią „ścieżką dźwiękową”. Kandydat musi coś mówić! Przedstawiać własne poglądy, proponowane reformy czy rozwiązania trudnych problemów politycznych.

Tak przygotowanego kandydata należy następnie odpowiednio zaprezentować wyborcom, wykorzystując wszelkie dostępne narzędzia marketingu politycznego.

Trzeba także pamiętać, że wszystkie te działania kreacyjne mają miejsce w określonej sytuacji społeczno-politycznej. Dlatego też konieczne jest zbieranie informacji zwrotnych od wyborców. Stałe monitorowanie odbioru wizerunku jest kluczowym aspektem jego utrzymania, niezależnie od kampanii wyborczej. Jednak dobrze byłoby, gdyby narodził się naturalny, charyzmatyczny przywódca. Byłoby to najlepsze dla wszystkich, może z wyjątkiem specjalistów od kreowania wizerunku.