Jednostki te z kolei dzielą się na własne jednostki administracyjne: j
Anglia: 9 regionów, 46 hrabstw (w tym 7 hrabstw metropolitalnych)
Szkocja: 12 regionów, 32 jednostki administracyjne (zwane hrabstwami)
Walia: 3 miasta, 9 hrabstw, 10 hrabstw miejskich Irlandia Północna: 26 dystryktów
Wyspa Man i Wyspy^teraiandzkie nie są częściami Zjednpezóńego Królestwa, lecz stanowią dependencje KoroRy^brytyjskiej.JriórycFTpolityką zagraniczną kieruje Londyn.
Wielka Brytania posiada także^zereg terytoriów zSteżąych w wielu rejonach globu.
Podział administracyjny Wielkiej Brytanii zawsze był skomplikowany I wielostopniowy. Zacznijmy od największej jednostki, czyli księstw. Księstwa to nic innnego niż te powszechnie znane 4 części, z których składa się Zjednoczone Królestwo: Anglia, Walia, Szkocja i Irlandia Północna. Oczywiście księstwem faworyzowanym, także pod względem ustrojowym, była i Jest Anglia. To na jej obszarze znajduje się siedziba władz centralnych^ Każdym z pozostałych trzech księstw zajmuje się osobny minister w randze ałonka gabinetu. Mówiąc w skrócie, przed reformami gabinetu Blaira, to właśnie tym ministrom podlegała praktycznie cała administracja w poszczególnych księstwach. System był więc niezwykle scentralizowany.
W 1998, rok po dojściu do władzy Partii Pracy pod wodzą obecnego premiera, parlament w Londynie uchwalił tzw. ustawę o Szkocji (Scotland Act) oraz ustawę o Walii. Dwa lata później ukazał się analogiczny akt dotyczący Irlandii Północnej. Cel wszystkich trzech ustaw był podobny: przekazać możliwie szeroki zakres kompetencji z Londynu do Edynburga, Cardiff i Belfastu.
Każde z księstw otrzymało autonomię. Wyraża się ona własnym, wybieranym w wyborach bezpośrednich, organem ustawodawczym oraz odpowiadającym przed nim aparatem wykonawczym. W Szkocji legislatywa nazywa się po prostu Szkockim Parlamentem, a regionalny rząd i podlegającą mu administrację ochrzczono Szkocką Egzekutywą. W Cardiff mamy odpowiednio Narodowe Zgromadzenie Walii oraz walijski Gabinet
Kompetencje władzy publicznej podzielono na dwie kategorie: przekazane (devołved) i zarezerwowane (reserved). Te pierwsze znalazły się w gestii władz autonpmicznych. Te drugie wciąż pozostają wyłączną domeną rządu centralnego w Londynie.
I tak komptetencje autonomicznych księstw dotyczą następujących dziedzin:
- ochrona zdrowia