Migranci nieekonomiczni dzielą się na 3 kategorie: studentów, emerytów, pozostałych (od nich wymaga się powyższych oowiązków)
Po upływie 5 lat legalnego pobytu w oparciu o przedstawione warunki, uzyskuje się prawo stałego pobytu, które zwalnia z konieczności wykazywania czegokolwiek do końca życia
Prawo do osiedlenia się w innym państwie członkowskim na wymienionych powyżej zasadach przysługuje oprócz obywateli UE, także członkom ich rodzin:- mimo że nie ekonomicznie i nie spełniają warunków i mimo że nie posiadają obywatelstwa UE. Takich członków rodzin nazywamy wtórnie uprawnionymi. Mają oni też prawa migrantów ekonomicznych.
Członków takich rodzin możemy rozróżnić na: małżonków i dzieci oraz wszystkich pozostałych krewnych.
W przypadku małżonków i dzieci prawo jest automatyczne, natomiast w przypadku pozostałych krewnych państwo ma prawo egzekwować staranniej wykazanie się przez pierwotnie uprawnionego, że jest w stanie zapewnić im środki utrzymania i mieszkanie.
Małżonek - 3 modele traktowania : I model - nie ma związków partnerskich, rejestracja małżeństw -kobirty i mężczyzny, II model rejestrowany konkubinat, związek partnerski, pakt cywilny, III model małżeństwa homoseksualne.
Jeżeli przemieszcza się członek lub małżonek związku nietradycyjnego będzie zrównany prawem z małżonkiem pod warunkiem że państwo przyjmuje taki model.
Prawa dzieci - oprócz prawa pobytu mają uprawnienie edukacyjnym, ale występują pewne różnice. Różnice nie dotyczą dostępu do studiów - każdy obywatel ma dostęp do studiów. System stypendialny jest wyłączony z uprawnień.
Ograniczenia w swobodzie przepływu osób (przesłanki upoważniające państwo do odmowy wpuszczenia albo nakazu opuszczenia państwa - przesłanki te powtarzają się przy wszystkich swobodach rynku wewnętrznego)
- ochrona porządku i bezpieczeństwa publicznego
- ochrona zdrowia publicznego
Zasady stosowania ograniczeń swobody przepływu osób (i innych swobód): Państwo musi przestrzegać przy stosowaniu ograniczeń zasady proporcjonalności (środki powinny być dostosowane do stopnia zagrożenia, środku muszą być odpowiednie, konieczne i najmniej dotkliwe z możliwych - test proporcjonalności) oraz musi dokonywać zindywidualizowanego charakter oceny (stosowanie do konkretnej osoby) czyli powinien unikać stosowania prewencji generalnej
Unijne zasady niedyskryminacji
Prawo unijne duża wagę przywiązuje do zasady równouprawnienia - zasady równości, której konkretnym przykładem są zakazy dyskryminacji. Dyskryminacja jest to różnicowanie ze względu na pewną posiadana przez kogoś cechę.
Nie wolno dyskryminować ze względu na przynależność państwową.
W kontekście zasady niedyskryminacji pojawia się podział na :
- dyskryminację bezpośrednią wyraźne dyskryminowanie ze względu na kryterium zakazane (przynależność państwowa)
- dyskryminację pośrednią polega na tym że różnicuje się ze względu na kryterium niezakazane, neutralne (kolor włosów, wzrost) ale w praktyce uderzamy bezpośrednio w dane jednostki
Poza kontekstem obywatelstwa UE, trzeba wiedzieć ze prawo unijne zakazuje dyskryminacji w działalności gospodarczej, funkcjonowaniu państwa, w prawie pracy, ze względu na szereg innych kryteriów takich jak: płeć, pochodzenie rasowe i etniczne, religie i wyznania, niepełnosprawność, orientacja seksualna, wiek
Swobody rynku wewnętrznego związane z kwestią podmiotów innych niż osoby fizyczne, czyli z tzw. unijnymi podmiotami gospodarczymi.
Art. 54 traktatu zawarty w części dotyczącej prawa przedsiębiorczości.
Uprawnionym z zakresu swobód rynku wewnętrznego jest każdy podmiot inny niż osoba fizyczna, który został powołany zgodnie z prawem jednego z państw członkowskich i w świetle tego prawa, w jego zakresie zdolności, mieści się zdolność do prowadzenia działalności gospodarczej. Katalog takich podmiotów jest katalogiem otwartym, co oznacza że co kraj to obyczaj (w każdym kraju co innego). Jeżeli jakiś podmiot w świetle prawa jakiegoś kraju ma zdolność do działania na jego terytorium to może działać we wszystkich pozostałych państwach, czyli jest beneficjentem swobód.Nie wystarczy powołanie zgodnie z prawem danego państwa, niezbędne jest dopełnienie kilku dodatkowych warunków aby podmiot był unijny i mógł korzystać ze swobód. Warunki te to miedzy innymi:- posiadanie statutowej siedziby, zarządu lub głównego przedsiębiorstwa wewnątrz UE (siedziby rzeczywistej przedsiębiorstwa). W praktyce oznacza to, że jeżeli podmiot założony jest przez obywatela unijnego
2