MG!58

się długość oznaczoną na rys. 3.4 symbolem l (jednej gałęzi siatki druh, oporowego). Szeroko rozpowszechnione są także tensometry, których siatka oporowa i końcówki przeznaczone do połączenia z układem pomiarowym wykonane z cienkiej folii metalowej, wklejone między dwie folie izolacyjj^ z tworzywa sztucznego. Są to tensometry foliowe. Siatka tych tensometrów j_es,

a)

(
(
	1

b)

wykonana metodą fotochemiczną, co umożliwia znaczną miniaturyzację czuj. nika (do 0,1 mm) oraz-zapewnia dużą powtarzalność jego parametrów. Tensometry foliowe wyróżniają się dużą różnorodnością kształtów, zależną od ich przeznaczenia. Na rys. 3.5 pokazano przykładowo trzy tensometry foliowe.

Tensometr o małej bazie (rys. 3.5a) jest przeznaczony do badań na powierzchniach o dużym gradiencie naprężeń. Rozeta tensometryczna prostokątna, wy-konana jak na rys. 3.5b, zapewnia dokonanie pomiaru w bardzo bliskim otoczeniu rozpatrywanego punktu; identyczne zalety prezentuje rozeta prostokątna (rys. 3.5c).

Rys. 3.5

Opór drutu czujnika elektrooporowego zależy od jego oporności (rezystancji) właściwej p [fi *mm²*m^-1], długości / [m] oraz pola przekroju poprzecz-_nego A [mm²] i jest opisany zależnością

Jeśli drut zostanie rozciągnięty lub ściśnięty siłą F, to wystąpi w nim jednoosiowy stan naprężenia

F

! ° ⁼ A

i odpowiadający mu stan odkształcenia

gdzie:

E    — moduł Younga drutu,

v    — współczynnik Poissona drutu,

e, e, — odkształcenia względne odpowiednio wzdłuż kierunku działania siły i w kierunku prostopadłym.

Drut oporowy przykleja się do badanego ciała w ten sposób, że odkształcenie e drutu jest identyczne z występującym wzdłuż tego samego kierunku odkształceniem powierzchni badanego ciała. Wywołana tym zmiana rezystancji drutu stanowi miarę składowej e stanu odkształcenia powierzchni ciała, jeśli odkształcenie to jest jednorodne.

Aby znaleźć zależność między względnym przyrostem długości drutu AZ// = e i względną zmianą oporności A R/R, najwygodniej jest zlogaryt-mować, a następnie zróżniczkować zależność (3.3). Otrzymuje się wtedy

AR _ dp ₊ dl dA.

R “ p l A *

ponieważ A = nr² (2r — średnica drutu), to

AA _ j dr A r

Po przejściu do różnic skończonych i podstawieniu Ar

— ■ e. * -v c

otrzymuje się związek

AR A p    ,

_ . —t +(1 +2v)e, i P

77