(que) sępa sepas sępa sepamos sepais separt
(que) es te estes este estemos estóis esten
ir (voy) (que) vaya vayas vaya \ayamos vayais \ayan
(que) sea seas sea
seamos seais seart
ver (veo)
(que) vea veas vea
veamos
veais
vean
Czasowniki częściowo nieregularne mają w niektórych lub we wszystkich osobach presente de subjuntivo tę samą nieregularność, co w presente de indicativo.
contar (cuento) (que)- cuente contemos• cuentes conteis cuente cuenten
comenzar (comienzo) (que) comience comencemos comiences comenceis comience comiencen
servir (simo) (que) sima sirnas sirva simamos simdis siman
conocer (conozco) (que) conozca conozcas conozca conozcamos conozcais conozcan
construir (construyo) (que) construya construyas construya construyamos construydis construyan
Czasownik posiłkowy haber w presente de subjuntivo: haya, hayas, haya, hayamos, hayais, hayan
EJERCICIOS
1. Odpowiedzieć na następujące pytania:
iDónde escribió el muchacho su carta? £Que escribió en ella? £Quó hizo despues? iQu6 hizo la muchacha eon la carta recibida? iDónde fue el muchacho aąuella noche
y que paso despues? żCudndo recibió la carta de Soledad? iQuć vio en la cara de sus parientes al recibirla? iQue escribia Soledad? <,De dónde habtan copiado los chicos sus cartas? iLc gusta este cuento?
Soledad dice: — quiero que (tu) mc (escribir) una carta. El muchacho escribe: — Te pido quc (ni) (ir) al cine conmigo. Todos se alegran que (haber) carnaval. Siento que (nosotros) no (poder) estar sicmprc en carnaval. Ellos ąuiercn que ustedes (ver) “Don Juan Tenorio” en el teatro. El maestro dice a los alumnos que (pensar) antes de contestar. Tambien les pide, que (ser) buenos chicos, que (estudiar) mucho.
El muchacho decidió declararse. Escribió una carta dc amor que copió de un episto- ' lario, y se la entregó a Soledad. Despues, fuc al teatro eon sus padres y al regresar del teatro pilló unas anginas y estuvo enfermo algtin tiempo. Durante la convalecencia le dieron la carta de Soledad que le contestaba a la suya. Todos se rieron mucho, porque Soledad copió su carta del mismo epistolario que el muchacho.
4. Przetłumaczyć na język hiszpański:
Przeczytaliśmy dwa opowiadania: o miłości wśród młodych i wśród dorosłych. Które z tych opowiadań bardziej się panu podobało, panie Piotrze?
— Oba są ładne. Każdy z nas miał chyba takie przygody w swoim życiu.
— O nie, nie wszyscy — mówi nauczyciel — Gdy chodziłem do szkoły, gdy miałem 14-15 lat, nje lubiłem dziewcząt, interesowała mnie wtedy tylko mechanika.
— A potem?
— Potem ... może lepiej, żeby pan mówił o sobie.
— Ja, gdy chodziłem do szkoły, pisałem wiersze, ałe na szczęście nikt ich nie widział i nie czytał, a gdy miałem lat piętnaście, byłem jak ten chłopak z ostatniego opowiadania. Paliłem papierosy i spacerowałem dumny, gdy dziewczęta na mnie patrzyły, ale raz spotkałem nauczyciela i ...
— I co się stało?
— Nie pamiętam już. to nieważne. Ale zbliża się karnawał i nie wiem, dokąd pójdziemy w tym roku.
— Żona pragnie, abyśmy poszli na bal, bo obiecała Conchicie, że ją zabierzemy (z nami).
— Ale Conchita jest jeszcze mała!
— Nic nie szkodzi. Żona chce, aby zobaczyła bal, aby rozmawiała z ludźmi. Wrócimy wcześnie do domu i gdy dziecko się położy, pójdziemy znowu i będziemy tańczyć do rana.
— Musimy poprosić inżyniera, aby nas zabrał swoim autem.
— Już rozmawialiśmy z nim, powiedział, że to zrobi.
— Cieszę się, bo idąc pieszo spóźnilibyśmy się.
— Tak, a teraz dobranoc! Śpijcie dobrze!
197