Xerocomus subtomentosus (podgrzybek zajączek)


www.grzyby.pl| Menu główne | Klucz do oznaczania grzybów >Boletaceae>Xerocomus
| Grzybowy kalendarz pór roku | Grzyby jadalne warte polecenia | Słowniczek pojęć |

Xerocomus subtomentosus (L.) Quelet - podgrzybek zajączek
duży i młody owocniki u podstawy pniaka bukowego 50 mmkilka egzemplarzy pod sosnami w mchu 50 mmkilka egzemplarzy pod sosnami w mchu 20 mmkilka egzemplarzy pod sosnami w mchu 20 mmkilka egzemplarzy pod sosnami w mchu
Owocnik
  Kapelusz duży, średnicy 30 - 100 (150) mm; jasny, jednolicie oliwkowożółty, żółtoochrowy do szarobrązowego, oliwkowozielonawy, szarozielonawy. U starych okazów także cynamonowobrązowawy lub nieco fioletowobrązowawy. W miejscach uszkodzeń nie czerwienieje. Najpierw półkulisty, potem wypukły. Powierzchnia zamszowata, cecha ta dostrzegalna zwłaszcza za młodu, matowa. Nigdy śliski. Skórka nie daje się zdjąć.
  Rurki długości 5 - 15 mm. Pory złocistożółte lub zielonożółtawe, stosunkowo duże i kanciaste. Rurki również złocistożółte z wiekiem nabierają odcienia oliwkowego lub brązowawego. Przeważnie zatokowato wycięte. Pod naciskiem nie błękitnieją, jedynie po kilku minutach mogą przybrać barwę brudnoniebieską.
  Trzon 60 - 100(200) x 10 - 20(25) mm. Cylindryczny, długi i wysmukły, przeważnie nieco wygięty i ku górze słabo zgrubiały a u podstawy zaostrzony. Pełny, bez pierścienia. Barwa tła jasnożółta lub żółtoochrowa. Na nim, zwłaszcza w górnej części trzonu, rdzawobrązowe, brązowawo lub czerwonobrązowawo kosmki i włókienka, dające podłużne cętkowanie. W górnej części można zauważyć kropkowaną siateczkę o wydłużonych oczkach. Powierzchnia ziarnista lub filcowata.
  Miąższ Białawożółtawy, w trzonie wyraźnie żółty, prawie niezmienny. U młodych egzemplarzy dość twardy u starych gąbczasty. Zapach słaby (korzenny), smak łagodny (przyjemny), nie kwaskowaty. Niezmienny lub jedynie słabo błękitniejący.
  Skórka kapelusza w reakcji z amoniakiem nie błękitnieje lub słabo. Czasami na krótki przybiera barwę niebieskoczarniawą.

Zarodniki
  11 (12) - 14 (15) x 4 - 6 µm. Wrzecionowate. Gładkie. Wysyp oliwkowy (brązowooliwkowy; ochrowy lub brązowawy).

Występowanie
  W lasach iglastych i liściastych. Na kwaśnych glebach, często w iglastych między borówkami. Od lipca (sierpnia) do października. Rzadszy od podgrzybka złotawego i brunatnego. Owocniki wyrastają na ziemi pojedynczo lub w grupach.

Wartość
  Jadalny, smaczny. Ponieważ nie jest kwaskowaty a miąższ jest twardszy - wyżej się go ceni niż podgrzybka złotawego (Xerocomus subtomentosus).

Uwagi
  Inne podobne jadalne podgrzybki:
  Podgrzybek żeberkowaty (czerwonobrązowy) (Xerocomus spadiceus) ma wyraźniejszy rysunek siateczki na trzonie. Kapelusz barwy brązowej, nigdy oliwkowej. Skórka kapelusza silnie reaguje z amoniakiem zabarwiając się intensywnie niebiesko.
  Podgrzybek złotawy (Xerocomus chrysenteron) (na fotografii) wyróżnia się czerwonym trzonem, czerwieniejącym miąższem w uszkodzonych miejscach, kwaskowatym smakiem. Miąższ błękitnieje. Rurki nie są tak jak u zajączka złocistożółte, początkowo są bladożółte potem oliwkowożółte.
  Podgrzybek obciętozarodnikowy (Xerocomus truncatus) rośnie przeważnie pod dębami na piaszczystych glebach.





| Menu główne | Klucz do oznaczania grzybów >Boletaceae>Xerocomus
| Grzybowy kalendarz pór roku | Grzyby jadalne warte polecenia | Słowniczek pojęć |