czlowiek wobec zycia boga i smierci




czlowiek wobec zycia boga i smierci











Piątek, 21 Kwietnia Imieniny obchodzą: Anzelm, Feliks, Bartosz
 



















  Sciaga.pl > Prace
> Średniowiecze >
Home | Reklama | Info
| Mail






Gdzie Cz@T ???



Gdzie jestSciaga.pl
?
















czlowiek wobec zycia
boga i smierci










kategoria:   J.polski
zakres:   Średniowiecze
dodano:   1999-12-03




Człowiek wobec
Boga, życia i śmierci. Literatura średniowieczna miała
charakter moralizatorski. Jej głów-nym zadaniem było pouczanie ludzi
w jaki sposób mają żyć, w utwo-rach szukano wzorców do naśladowania.
Literatura ukazywała życie ludzkie, tajemnicę śmierci i Boga - jako
sens ludzkiego istnienia. Utwory średniowieczne były w
większości anonimowe, nacisk kła-dziono głównie na treść, autor nie
pisał dla własnej sławy lecz dla chwa-ły Boga i pożytku innych
ludzi. W „Legendzie o św. Aleksym” ukazane zostało całkowite
poświęcenie się Bogu, wyrzeczenie się radości życia, by zdobyć
aureolę świętości. Dobrowolne odrzucanie dóbr doczesnych, kierowanie
się maksymą „memento mori” (pamiętaj o śmierci), życie w skrajnym
ubóstwie i czystości było ideałem, do którego dążyć mieli ów-cześni
chrześcijanie. „Bogurodzica” stała się pierwszym hymnem pol-skim,
najważniejszą pieśnią narodową. Jest to dowód na to, że Bóg był w
średniowieczu najważniejszy, oddawano Mu cześć poprzez poświęca-nie
utworów Jego Matce i świętym. „Boska komedia” pokazywała wę-drówkę
człowieka przez zaświaty, piekło: miasto utrapienia, pełne
wie-kuistych mąk i odrażających scen, czyściec: ludzi czekających na
poku-tę; raj: krainę duchów, dobra i pokoju. Podkreślanie wagi
ludzkiego ży-cia i jego konsekwencji ( raj, czyściec lub piekło )
miało utwierdzać w wierze w Boga, w Jego sprawiedliwość i władzę nad
światem. W utwo-rze „O zachowaniu się przy stole” nakazywano, by
mężczyźni okazywali szacunek kobietom, gdyż są one odbiciem Matki
Boskiej na ziemi. Literatura miała kształtować ludzkie
charaktery, dawała wskazówki jak żyć, by postępować godnie. W
„Kronikach” Galla Anonima król zo-stał przedstawiony jako pobożny,
sprawiedliwy, mądry władca, prowa-dzący nienaganne życie. Bardzo
ważne dla niego było dobro kraju i chluba kościoła. Król, jako
najważniejsza osoba w państwie, był wzorem dla swoich poddanych.
„Rozmowa Mistrza Polikarpa ze Śmiercią” uka-zywała wszystkie stany
społeczne w bardzo krytycznym świetle: księża nie wypełniali swoich
obowiązków i używali uciech cielesnych, kobiety były rozpustne,
sędziowie wydawali niesprawiedliwe wyroki. Utwór miał uświadomić
ludziom średniowiecznym, że śmierć przychodzi po wszystkich, a to co
mamy i tak musimy stracić. Krytyka ówczesnych stosunków społecznych
sygnalizowała, że ludzie powinni zmienić swoje podejście do spraw
doczesnych. Przejście z ziemskiego życia do wieczności zawsze
przerażało człowieka. W literaturze średniowiecznej śmierć uległa
personifikacji, ukazywano ją jako odrażającą, wywołującą grozę i
przerażenie kobietę. Przychodziła do każdego, bez względu na to, czy
człowiek był dobry, zły, bogaty czy biedny. Wobec śmierci wszyscy
byli sobie równi. Boha-ter „Pieśni o Rolandzie” umarł modląc się i
jednając z Bogiem, nie było w nim strachu ani przerażenia. Śmierć
przestała być straszna, ponieważ niebawem miał spotkać się ze
Stwórcą, a jego życie, pełne chwalebnych czynów, zasługiwało na
nagrodę u Boga. Utwór ukazywał w jaki sposób powinni żyć rycerze, o
co walczyć i jak umierać. Roland był wzorcem dla wojowników
średniowiecznych, jego historia zawierała w sobie isto-tę ówczesnego
spojrzenia na miejsce człowieka wobec Boga, życia i śmierci.
Literatura średniowieczna miała charakter dydaktyczny, kreowała
różne wzorce postępowania wobec wiary, życia i śmierci.
Jednoznacznie potępiała złe czyny, gloryfikując dobro i te ideały,
które dobru służyły. Stąd tak rozpowszechniony wzór rycerza,
dzielnego, oddanego sprawie, której służył, wierny Bogu. To co
zawsze towarzyszyło wojnie: zdrada i okrucieństwo, chciwość i
przemoc nie znajdowało u autorów uznania. Rycerskie zachowanie to
ideał pięknego życia wiążącego się zawsze z pobożnością. Literatura
średniowieczna przywoływała zdarzenia i osoby wyróżniające się na
tle innych pozytywnymi cechami, w moralizatorski sposób nakłaniając
do naśladowania







Autor: johny

Ocena : 4.3 








oceń
prace:
1 2 3 4 5 6


Home | Reklama | Info
| Mail


Prace | Pomoc | Książki | Artykuły | News | Katalog | Forum
| Rozrywka






Wszelkie prawa zastrzeżone / All
rights reserved  Sciaga.pl
2000


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Człowiek wobec Boga, życia i śmierci na podstawie średniowiecznych utworów
Dowody Na Istnienie Boga I Życia Po Śmierci
Człowiek wobec miłości, śmierci i przemijania
człowiek wobec śmierci
Człowiek wobec śmierci w wybranych utworach doby sentymentalizmu i romantyzmu
Człowiek wobec przestrzeni Omów na przykładzie Sonetó~4DB
Randles, Hough Tajemnica życia po śmierci
Rozważania o marności życia i nieuchronności śmierci w R~BFA
Człowiek w teatrze życia codziennego Edvin Goffman

więcej podobnych podstron