Prawo Hardyłego-Weinberga, w genetyce: w dużej populacji panmiktycznej, w której nie zachodzą mutacje, migracja i selekcja, częstość genów pozostaje stała zgodnie z rozkładem dwumianowym: p2AA + 2p(1-p)Aa + (1-p)2aa, gdzie p - frekwencja allelu A, q = 1-p - frekwencja allelu a.

Każde odchylenie (stwierdzone w warunkach naturalnych) od przewidywanej (teoretycznej) częstości występowania poszczególnych genotypów AA, Aa, aa oznacza, że jeden lub więcej z wyszczególnionych warunków nie został spełniony. Zwykle jest to oddziaływanie selekcji naturalnej przeciw danemu genotypowi. Na tej podstawie można wyjaśniać genetyczne mechanizmy ewolucji, np. tempo mutacji.