188 ,ll$Z\K 1 MB®Ol>A 1CN. H. ift
188 ,ll$Z\K 1 MB®Ol>A 1CN. H. ift
uderzający (d'nne maniłre ómrnmte) nliało Podstawiać nic. skończoną więdnę Boga, a miecz wyobrażał tyrana. Wróbcie uczyniono coś więcej, bo aby przedstawić jakąś jedną, rzeoa, posługiwano się drugą, w której widziano jakieś podobieństwo albo pewną analogię [do tamtej] — i to był trzeci sposób używania tego pisma. Wszechświat na przykład przedstawiano pod postacią węża; plątanina cętek tego gada oznaczała gwiazdy.
§ 130. Pierwszym celem, jaki mieli wynalazcy hieroglifów, było przechowywanie pamięci zdarzeń, podawanie do wiadomości praw, zarządzeń i wszystkiego, co się odnosi do spraw życia państwowego. Starano się więc z początku używać tylko obrazków, których analogie byłyby jak najbardziej zrozumiałe
dla wszystkich. Ta metoda jednak popadła w przerafinowanie* w miarę jak filozofowie zaczęli się przykładać do tematów spęr kulatywnych. Jak tylko im się wydało, że odkryli w rzeczach właściwości bardziej niezrozumiałe, niektórzy z nich już to z chęci oryginalności (par singularitó), już to aby ukryć przed pospólstwem swoje wiadomości, wybierali chętnie jako znaki pisemne obrazki, których związek z rzeczami, jakie chcieli wyrazić, był całkowicie nieznany. Czas jakiś ograniczali się do figur mających swoje wzory w naturze, następnie jednak wy" dały się im one niewystarczające i nie dość wygodne dla wielkiej liczby idei, jakich im dostarczała wyobraźnia. Zaczęli więc tworzyć hieroglify z tajemniczych zespołów różnych rzeczy albo z części różnych zwierząt, co uczyniło je całkowicie zagadkowymi.
§ 131. Wreszcie zwyczaj przedstawiania myśli przy pomocy analogicznych postaci oraz zamiar czynienia z nich czasem sekretu i tajemnicy świętej doprowadził do wyrażania samych sposobów substancyj podpadającymi pod zmysły obrazami [I tak] wyrażano swobodę pod postacią zająca, nieczystość, w kształcie dzikiego kozła, bezczelność jako muchę, wiedzę jako mrówkę itd. Jednym słowem wymyślono symboliczne znaki dla wszystkich rzeczy nie posiadających kształtu. Zadowalano się przy tej sposobności jakimkolwiek związkiem; oto sposób, jaki stosowano, kiedy dawano nazwy ideom odbiegającym od zmysłów.
§ 132. „Aż dotąd zwierzę lub rzecz służąca do wyrażania czegoś były rysowane w postaci naturalnej. Ale kiedy studiowanie filozofii, które wywołało powstanie pisma symbolicznego
'< M6,
»lk,
*
riiHiiKTn, któro moina L „f Mira§l§M|
'.V" * .. ...... ,ln ulful...... .,
V bo
„odobM do iilfahofcu
<5**.....-* -r; fe
•POWOd#wjiJf? 4
ZO
WKvJo H f. wnnwjHMla omi |§| gS* k i
,VW« ‘ 11}i gymbol, a HklJI,,ilła ją na «arm?j nL*"***''*
,u nfJj fiyi™- 7? S S**» wnu;j m?H
'_A .__i.____ ^,4 (}iwm Ąf/f,
l v8taro^10 h«w«rn wówm* prWw,N ^ g
^ y ” -1 /nIi/l9 Uli (1f\ tfflAi/ii **A - j i
^ j0, wy8tl l *n»K gdy doty*.»'l‘
00** /?t>< rzw-*y lub *wiera$iia tóyt* j*,
z#3, *0*3 rokoli^n°^ •prowadziła # rodzaj im*
t/.wrlfll znaj(luj(; obe^nto piżmo fyjfwW',
i fyMmO rr/Mft'
rfi jjł^0 / rrl znajuuj” | w»w/uw i/n»»w ^ W x rijnino to ulegałotyluź zmianom, ni* łat**
;f0 i-n fl1** ixn() f#Wlr' :______uM/windlo nie ono l mm, Wę.
Je Upl a ’,. ®M*&£ „„osób wywiodło m<; ono * piwa, >
« 3 s 1^' n»<5> W J „Jvm iliwlsll $ \un zwykv_ . it, nilfflO
ty
«/vklvrn W»|<Ar,,,/Wł ”ł' .
|k° ^ w bM-
ĘwĘĘft
p>
Jj )t
y,0,v(5 ^ „i P°r^„ egip»We' . ,
uP*0?- t»k J „ historia pi«no»,P' Wł,rvM»«
>.V „ # £■$ "' .„„.„twa aż do ®»r ... ,v ^
Oto ogń" malar»wa )jMlU po ^
fv> .” „a ^n;kT s.«
^ § L*< ii«3 »t tok
Ol
>kics»^ fidok^, ■ i
^ I ^'V<vV ą5aiii
tdK' w. # i tr te ^,ikotru
dw ^ 58 / tv“* 1/1 1 , „IkO 11
/.on t/nak1 ,*ii ty^ ».
0jt>»'i Pr m ytór®
«w
rC r’*
S^JM
fpł . P p \°y n .mow <J» a, 0 M \/0>} 'pjffi 0 w ^ Cs>0‘ tko*& :M
%m i t ^ ieO’ 11*1'- ,)< wk 1
|7ę ]£!/*£ ,*),c ioW'1 f l(td<y .„ii ^ U#'Ł * ‘
>' § ^ <eS, <> <y<*
iO%P %o<i«
i
z$
«
i \\r. \
6^ Ax
l/l