skanuj0005 (392)

okresu jesienno-zimowego i wiosenno-letniego. Jak czasopismo, jak gazeta.

Są to — najogólniej — Icechy typowe programu telewizyjnego.'Jego cechy swoiste,!to styl, petory odpowiada również stylowi, modelowi kultury, którą współtworzyła więc rozmaitym wyróżnikom kultury kraju, w którym funkcjonuje, a także wyróżnikom kultury narodowej. '.Test bowiem charakterystyczny dla niej zarówno program artystyczny; model teatru^ jego repertuar f konwencje inscenizacyjne wyrastające z tradycji, tematyka i bohater seriali, ulubione sposoby rozrywki, jak również działalność dziennikarska i oświatowa. Znamienna jest również koncepcja struktury programu i có najważniejsze pogląd na jego zadania w kształtowaniu świadomości społecznej. Tej w wąskim polityczno--pragmatycznym znaczeniu, jak również w znaczeniu szerokim, określającym całokształt kultury kraju.

Wiemy już, że sposób kształtowania programu telewizyjnego zależy w pierwszym "rzędzie od czynników' ekonomicznych (sposób finansowania telewizji) oraz od stosunku do istniejącej rzeczywistości społeczno-kulturalnej, ergo od polityki kulturalnej, jakiej podlega. I tak np. opierając si<;

0    te kryteria można wyróżnić za J. Kądzielskim ftrży podstawowa typy kształtowania programóW: typ^komercyjno-przystosowawczjj ityp

‘akomercyjno-przystosowawczy i typ / akomercyjno-p r z e k s z t a rc a

j 3 c y'J>

Jakkolwiek wszelka typologia jest upraszczająca, można przyjąć, że I typ pierwszy najlepiej egzemplifikuje telewizja w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej, jest bowiem w rękach prywatnych przygotowując programy tak, jak towar na rynku konkurencyjnej walki o widzu, tj. schlebiając jego upodobaniom i gustom — często zresztą wyobrażonym (Przykładem tego może być zasada jednego z wielkich producentów hollywoodzkich, który przed laty stwierdził, że filmy powinny być realizowane tak, aby ich poziom odpowiadał mentalności dwunastoletniej t dziecka. Jak pisze. J. Fuksiewicz w swej Anatomii telewizji w USA, kino amerykańskie odeszło już od tej zasady, panuje ona jednak nadal w to-kwizji).

Typowi drugiemu odpowiada na ogół większość programów telewizji w krajach Europy Zachodniej."'

) Program Telewizji Polskiej może stanowić przykład typu trzeciego Jest on bowiem nastawiony na kształtowanie postaw, opinii i zachowoi’i odbiorców — zgodnie z zasadami' polityki' kulturalne] — jakkolwiek stanowi on również wypadkową dążeń i aspiracji środowisk twórczyel zainteresowań i życzeń odbiorców (systematycznie badanych przez powo* łany do tych zadań Ośrdek Badania Opinii Publicznej i Studiów Progni moWych Polskiego Radia i Telewizji) oraz możliwości finansowych

1    technicznych.

Są wszakże jeszcze inne czynniki kształtujące styl programu telowi

zyjnego, o których G. Eckert — wybltn styl będący także ,

llit Wfti

/ xnav

nna

,golnie⁽

wanyeh przez zespól indy^ _

.pominaliśmy. Co szczęt 1 wca telewizji w krajach Eurap!,.^

jego zdaniem — nie tylko>

! ,af ncHimioj Ija ukszUdkę Oii nim —

f\d toehnlc/.ni'.

środków wyrazu celowi i^et^4S

jatiia, sitarto-

lecz zespół cech, często trp™^ualności twórczych' r

Becf

bietódy pródukićyjiid' i 'V^,yP°^s^

■^Jjóln^rch tclc

wiątych jednakże o wyrażą - I --    . j _zd3mf>

wizjir-mająH^^r MBBPii M mgMM    |

f"B.l społecznej

narodu.

jS odrębności naródow^ei P:2®

G. Eckert charaktery z

w historii, w tradycji, ^w ^

Europy Zachodniej (telewiw

SjPit krajach

1

badał i n*'

J Wj,aF^1q 1

ijąc styl telewizji w    L «■'

ji krajów Europy Wscf¹°^ⁿ*^ej|j3 MI $

1____ni¹ mJ

znawczyni ogromnie interJ¹^ W. ^telewizP ^w

bieństw, często zgoła nieoch^]1 .    -    t - . I HRfl

--    'sujące spostrzezema nr

zjami poszczególnych kraj , wywody teoretyczne.

I tak np. zwraca on i programów telewizji b r v 'telewizji europejskiej orą^;^^wa^ ^na charakterystyczna dla mies> * jgMjP ięych przed kamerami telew^z wł o ś k i e j.

Zekiwanych, występuj    P jaj

ów. Uwagi te egzem.]?^^

/dzy telcwl-

bitr

Jego

pki ptozloni

fl ^z« kodeblo;

t' ijj ^ wsiznkżc

puj‘l*

a perfekcję i

iej (BB€)7 t1^c1ioĄlJI V    .

,    /= F .f >. flinto

Pi_er/szą em

nów;

zkanców wyspy naturaj^Ś^ą

składająca się na słynny

drtłgą - celebrowanie pro^¹¹^ oraz „Radość i

f Mm.

MM

? d a wet dla

włos

dzienników. Największym    ^humor” ^znanN

. wram.n i&tfA niirfimTori

nam    * ®CrkeiPta

kiej, w sumie bardzo do siei

Iramu, jego wirtuozeria ^zna^j^ J*l‘.    J

styl telewizji, h i s z p a ń gaj

przeciwieństwem telewiU¹ "ffl.Gl

^daniyj

w sobie coś z ducha comme>^ie Próbnych, jest    ■

podobne" programy :    .....jMMfrjl

ydii dell’ar^e. NieoczekiV^anie

)_t Wydm Ją «ł'! p ⁸ k i e j -

— jak l foizygnncjl

mimo znacznych przecież u_eHui_te,    y i , Usaczyoll

są statyczne, *>. ^s z w a j c a r s k i e ₃ ^    ^

fi szwajcarskiej ¹ różnic dzielących oba F^aJ^e' # pokojne i skłonne do rancuska — jak p;^sze

stylu teatralnego. Ciekawe ^^łe ~ ^wy^daJ^{e si<}* M **

stwierdza z poszukiwań. Telewizja f wości i oczywiście subiekty biurokracji ministerialnej

paryskie.

. {^eJ traidycjn

U kabaretu”, zaważyła

kraju (RFN), którą — stwie*    i -,L -^y + _n W,iJtP

jak Yolkswagcn „wyrazem ^{też uwa}^ ^{robi G}- ^Eckef fe^#>

laę J*- 'włatHncgo

będąca ^yka współ

l^inllandla

czesności Niemiec Zachodn ''^dza ~ ^cechui^{e rzemieśl}^uli^d Stylu telewizji w innycą^kaf ^er^^aty^W5g5 P^ozb*    _y

nie da się — jego zdaniex^^dcb * .    . . __ . ,_la    ^

mówić co najwyżej o pojedź    jfo*J, z którą

W sumie — bo Eckert ¹ jednoznacznie senc    j+\ ^

, . .    . ,    ... . , ynczych efektach.    je* ¹

Zachodniej — wiele rozm t^-⁷ J    l

i stara się podsumować i^aril'‘

i//

^-aę. Można

Eairopy

ją porównuje.!3V'Europie desj

AŻ*'

wioną na informację i Zajmują one około 50%

lewizję europejską od y | ż ^'Unimijc l.clcwl/.Jn d O jffi4JS    “

/i at own. 1 włoskiej,

Public,yiftykt,

_broili umów

Łuicwiz u_iifyJhtii!

187