226 B. Cieślar
Równanie linii obojętnej, o m 0 (rys. 6.1.2):
1+^J<+l^hy=o; y = 3x + a. fa 2a
Rys. 6.1.2
Z położenia linii obojętnej na przekroju wynika, iż ob = oc (ponieważ Pi = fc), natomiast największe naprężenie wystąpi w punkcie A, tak więc:
1 (2a)(2a) (-2a)(-2a) la2 2a2
90 10~ a2
_ -120 -10~3 A 12a2
90JOl<1r. a2
a > 7,75 cm.
Przyjęto a = 8 cm.
Sprawdzenie naprężeń:
ga = -14,0625 MPa; |aA] < 15 MPa;
aB = 4,6875 MPa <15 MPa.
Pozioma belka ĄB obciążona jest dwiema siłami: Pi = P oraz P2 = 4,5P (rys. 6.2.1), Zaprojektować kwadratowy przekrój poprzeczny belki, jeżeli: P = 36 kN, I = 4,8 m, fd= 15,5 MPa.
Rozwiązanie
Obliczenie oddziaływań podpór (rys. 6.2.2a) ]TMa =0; P • 0,5I -Rc sintp-I = 0;
£Mb =0; VA I-P- 0,51 = 0;
y.Pr — 0; -Ha + P + Rc cos<p = 0,
a stąd: Rc =22,5 kN; VA = 18,0 kN; HA = 175,5 kN.
Rys. 6.2.1
Wykresy sił wewnętrznych pokazano na rys. 6.2.2 b,c,d. Naprężenia normalne w dowolnym punkcie przekroju:
<r(x.y) =
N
F’
gdzie:
y - współrzędna określająca położenie punktu, w którym obliczamy naprężenie; F = a2;
Jx = a4/12.
Równanie linii obojętnej <r = 0:
NJX MF ’
_ N a2 M-12
W naszym przypadku dla N > 0 oraz M > 0 jest to równanie prostej równoległej do osi x i przecinającej dodatnią półoś y.