3582277205

Nauczanie religii w szkole na przykładzie wybranych państw: Polski, Niemczech, Francji.

W dobie równości i wolności, każdy obywatel Europy ma prawo do wyznawania dowolnej religii. W związku z tym nauczanie religii również podlega pod to prawo. Mogą się tego domagać rodzice, mogą też Kościoły różnych wyznań. Temat wydaje się z jednej strony kontrowersyjny, bo kto ma prawo oceniać i decydować o tym, czy religii w ogóle można uczyć - czy można uczyć „wiary"? Ponad to trudności sprawiać może ocenianie takiego przedmiotu. Nie ma tu obiektywnych kryteriów, wiedzy czy kompetencji, jest jednak prawo do wolności wyznania, które w dobie równouprawnienia i tolerancji, należy z całą pewnością szanować. Celem tej pracy nie jest ocena samych systemów nauki przedmiotu zwanego religią, chcemy jednak pokazać swoistą różnorodność i zwrócić uwagę na możliwości rozwiązań innych, niż te z którymi mamy do czynienia na co dzień, oraz - w miarę możliwości odnaleźć w nich podobieństwa i różnice.

Polska

Ogólna charakterystyka kraju.

Rzeczpospolita Polska to państwo podzielone na szesnaście województw, o łącznej powierzchni administracyjnej 312 679 km2. Gęstość zaludnienia na terenie kraju to 123, 13 os/km2. co daje ponad 38 min. Osób (w tym ponad 18 min. mężczyzn i ponad 19. min. kobiet^{1 2}). PoLski ustrój to Republika Parlamentarna. Określa go najważniejszy dokumentjakim jest Konstytucja Rzeczpospolitej Polskiej uchwalona 2. kwietnia 1997 roku. Władzą ustawodawczą dysponuje Sejm i Senat, natomiast władzą wykonawczą Prezydent oraz Rada Ministrów.

Wyznania religijne w Polsce.

Biorąc pod uwagę liczby i statystyki, Polska rzeczywistość wyznaniowa wydaje się być różnorodną. Oficjalnie zarejestrowanych Kościołów i związków wyznaniowych jest

^: Główny Urząd Statystyczny, Rocznik demograficzny 2010, ZWS 2011, s. 68.