strzeże czytelnik po zapoznaniu się z dziejami nauki o religiach na przykładzie wybranych jej klasycznych przedstawicieli, religioznawstwo porównawcze chce być i pozostać dyscypliną opartą na badaniach empirycznych, to znaczy badaniach wyrosi vch z doświadczenia i do niego stale powracających.
To bardzo mało — powie niejeden człowiek poszukujący w nauce o religiach odpowiedzi na dręczące go rozterki świ t* ' lądowe.
To jednocześnie bardzo dużo — odpowie mu pracowi ko-
wy na polu tej dyscypliny. Bo tylko do takiego rei:a i
mogą mieć pełne zaufanie wszyscy bez wyjątku ludzie s i* v.