41098 Scan10184 (3)

Wspieranie krewnych osoby resuscytowanej

Po zapoznaniu się z rozdziałem czytelnik powinien zrozumieć:

jak wspierać krewnych pacjenta obecnych w czasie podejmowanych prób resuscytacji,

jak otoczyć opieką osoby doświadczające utraty kogoś bliskiego,

religijne i etyczne zagadnienia związane ze śmiercią pacjenta,

aspekty prawne i czynności związane ze stwierdzeniem zgonu.

W całym rozdziale terminem „bliscy” objęto również bliskich znajomych ofiary zdarzenia.

Wprowadzenie

W wielu przypadkach pozaszpitalnego NZK, osoba podejmująca RKO pozostaje w bliskiej relacji z poszkodowanym lub jest jego krewnym. W swoim postępowaniu należy rozpoznać i respektować życzenia rodziny dotyczące chęci pozostania z pacjentem.

Dla wielu tych osób rozdzielenie ze swym krewnym w tych krytycznych chwilach jest bardziej stresujące niż obserwacja prób resuscytacji. Uwzględniając aspekty etyczne praktyki klinicznej powinno się brać pod uwagę wolę pacjenta i jego rodziny.

Krewni mogą odnieść wiele korzyści z obecności przy resuscytacji bliskich.

•    Ułatwia to pogodzenie się ze śmiercią oraz uniknięcie przedłużającego się okresu negacji i przyczynia się do łagodniejszego przebiegu okresu żałoby.

•    Mogą oni rozmawiać z osobą ratowaną, dopóki jeszcze może ona słyszeć.

•    Unikają stresu związanego z separacją od ukochanej osoby w chwili, kiedy czują że powinni być przy niej obecni.

•    Mogą naocznie się przekonać, że uczyniono wszystko co było możliwe dla ratowania umierającej osoby.

Europejska Rada Resuscytacji

•    Mają możliwość dotknięcia zmarłego i wypowiedzenia paru słów do niego, kiedy zwłoki są jeszcze ciepłe.

Obecność krewnych ma też wiele potencjalnie negatywnych stron.

•    Resuscytacja może być dla nich stresująca, zwłaszcza jeśli krewni nie są na bieżąco informowani o jej przebiegu.

•    Krewni mogą fizycznie lub emocjonalnie utrudniać pracę zespołu resuscytacyjnego. Wykonywane czynności lub uwagi personelu medycznego mogą urazić pozostających w żałobie członków rodziny.

•    Wspomnienia przeżytych chwil mogą dręczyć krewnych, aczkolwiek dowiedziono, iż wyobrażenia są gorsze niż fakty. Podczas resuscytacji i po stwierdzeniu zgonu ratownicy powinni brać pod uwagę oczekiwania osób opłakujących zmarłego, jak również ich odmienności kulturowe.

•    Sposób zachowania krewnych może być różny. Jedni mogą uzewnętrzniać swoje emocje werbalnie lub fizycznie, podczas gdy inni mogą chcieć usiąść

w spokojnym miejscu lub poczytać teksty religijne. Personel powinien wykazać się doświadczeniem, wiedzą i umiejętnościami, aby przewidzieć owe potrzeby i zidentyfikować związane z nimi problemy.

Zaangażowanie krewnych i przyjaciół

Wraz z narastającą inwazyjnością stosowanych procedur wzrasta znaczenie opieki nad krewnymi osoby poszkodowanej i rozważenia ich obecności w czasie resuscytacji. Członek zespołu resuscytacyjnego, który aktualnie nie jest zaangażowany w resuscytację powinien towarzyszyć każdemu krewnemu pragnącemu być świadkiem resuscytacji. Powinno się przedsięwziąć następujące środki ostrożności:

•    Rozpoznać stopień trudności sytuacji. Upewnić się, że krewni rozumieją, iż mogą być obecni lub nie w czasie resuscytacji. Bez względu na ich decyzję nie wzbudzać w nich poczucia winy.

•    Wyjaśnić krewnym, iż będą oni otoczeni opieką niezależnie od ich woli uczestniczenia w resuscytacji. Upewnić się, iż wszyscy się sobie przedstawili.

ALS 183