3582277633

pieczeniem przed opadaniem ciężaru. Przekładnie elementów maszynowych wymagają wysokiej sprawności, zaleca się więc stosować większą liczbę zwojów'ślimaka.

Przekładnie podziału stosuje się w urządzeniach nieprzenoszących większych obciążeń (np. podzielnica) i wówczas o konstrukcji przekładni decydują wymagania dotyczące wartości przełożenia i dokładności podziału.

Rys. 3.26. Przekładnie ślimakowe: a) walcowa, b) globoidalna.

Źródło: http://ipbncsimr.pw.edu.pl/ztps/wyklad-kola/przekladnie-slimakowe.gif

Przekładnie globoidalne umożliwiają przeniesienie większych obciążeń niż przekładnie ślimakowe walcowe, gdyż równocześnie pracuje więcej zębów'. Nie są one jednak szeroko stosow^rane ze względu na trudność wykonania zębów' oraz niewygodny montaż (kąt pochylenia linii zębów' jest zmienny).

Rys. 3.27. Przekładnie ślimakowe.

Źródło: http://www.utrzymanieruchu.pl/uploads/RTEmagicC_mechanika_slimak.jpg.jpg; http://www.qnisz.pl/images/przekladnie_redukcyjne/przekladnia-slimakowa-siti.jpg

Wyróżnia się ślimaki o zarysie ewolwentowym i zarysie spiralnym. Częściej stosowane są ślimaki ewolwentowe ze względu na możliwość przenoszenia większych mocy (2 -5- 3 razy).

Przełożenie przekładni ślimakowej najczęściej wynosi 1 + 100 (w przekładniach podziału - nawet do 500). Przekładnia ślimakowa jest samohamowna, gdy kąt wzniosu

25