PRAWO PRYWTNE A PUBLICZNE
1. Przy prawie publicznym wykładnia powinna mieć charakter językowy
2. Obowiązek czynności publiczno - prawnej nie może być przeniesiony na inną osobę
3. Co nie jest zakazane to jest dozwolone: - w prawie karnym: TAK
- w prawie konstytucyjnym (kompetencje organów państwa): NIE - bo nie można domniemywać kompetencji
Podziału na prawo prywatne i publiczne próbowano dokonać w oparciu o gałęzie prawa na: prywatne - cywilne, publiczne - reszta. Okazało się jednak, że zarówno w dziedzinie prawa publicznego jak i prywatnego (w wyżej dokonanym podziale na gałęzie), są normy, które można zaliczyć do odwrotnej dziedziny, więc opracowano podział nie gałęziowy.
Ulpian powiedział: „prawo dzieli się na publiczne i prywatne. Publiczne służy do obrony republiki, a prywatne do obrony jednostki".
Przypomniano sobie o tym w XIX wieku i powstał konflikt jak dzielić skutecznie prawo na publiczne i prywatne.
Brano pod uwagę różne kryteria:
I. Gustaw Peringht
Publiczne-chroni interesu niemajątkowego (np. ład społeczny)
Prywatne - chroni interesu majątkowego
Błędy myślenia - występowanie czynników w obu grupach należących do grupy przeciwnej - np. prawo prywatne niemajątkowe - obraza majestatu.
II. Jelinek (podmiotowa)
Ważne jest miedzy jakiego rodzaju podmiotami stosunki są zawierane. Publiczne - jednostka a państwo (organ państw®)
Prywatne - miedzy podmiotami będącymi obywatelami
III. SOMLO, Bering
Ważne jest czy stosunki prawae są związane z podporządkowaniem czy z koordynacją (charakter stosunku, a nie rodzaj podmiotu)
Rozróżnia ta teoria państw i skarb państwa.
Podatki wymierza urząd skarbowy (organ państwa, państwo) - wiec władczo, a nie skarb państwa
IV. Thon
Ze względu na to z czyjej inicjatywy jest wszczynane postępowanie oparte na prawie, mające na celu rozstrzygniecie problemu.
Publiczne: z inicjatywy państwa Prywatne: z inicjatywy obywatela
Wady: w prawie cywilnym może być czasem ściganie z urzędu
V. Profesor Opałek
Ze względu na metodę regulacji.
Prywatne: regulacja ma charakter pośredni i względny - prawo daje ramy, a obywatele sami kreują przestań między nimi twarząc umowę Publiczne: regulacja ma charakter bezpośredni i bezwzględny - nie obywatele nie mają możliwaści swobodnego kreowania stosunków prawnych.
Patrz: iusdispositivum, iuscogens