1. Kontrola społeczna i jej rodzaje
Są to narzędzia, jakimi dysponuje zbiorowość, służące do wymuszania konformizmu tzn. podporządkowywania się wymogom społecznym. Kontrola społ. funkcjonuje na różnych poziomach życia społecznego. Wszyscy jesteśmy ją objęci.
Jest to złożony system mechanizmów psychospołecznych (samokontrola, nasze podporządkowanie się wobec przyswojonych norm i wartości) i materialno-społecznych (przymus zewnętrzny, nacisk wywierany na jednostkę). Narzędzia kontroli społecznej to:
a) zwyczaje -> postulowany sposób zachowani w pewnych sytuacjach. Naruszenie nie wywołuje
negatywnych reakcji. Często zwyczaj ma charakter jednostkowy.
b) obyczaje -* sposób postępowania, który grupa poddaje ocenom moralnym i za którego naruszenie
stosuje sankcje
c) sankcje pozytywne i negatywne reakcje otoczenia na zachowanie się jednostek w sytuacjach
społecznie doniosłych Rodzaje sankcji:
1. Pozytywne i negatywne
2. Formalne i nieformalne
3. Ze względu na rodzaj nagród i kar, do których się odwołują:
prawne (ujęte w przepisach prawa lub formalnych statutach) etyczne (dobre lub złe zachowanie moralne lub niemoralne) satyryczne: ♦ rozproszona (nieformalna)
♦ ostracyzm (ingorancja) religijne (potępienie lub nagroda wieczna)
Sankcje dotyczą zachowań zwanych dewiacjami społecznymi - złamanie norm społecznych przy czym może ona przybierać postać przestępstwa lub dziwactwa. Dewiacja to zespół działań, które zależą od okoliczności, skali i od społeczności, w jakiej miała miejsce, Rozróżniamy dewiacje mniejszościowe i większościowe. Podejmowane są zabiegi wobec dewiantów celem skorygowania ich działań: wykorzenienie wzorów wartości, które legły u podstaw tych działań na gruncie wykorzeniania wzorców uznawanych za dewiacyjne buduje się nową jaźń poprzez stosowanie
kar i nagród, drobnych przywilejów, motywy resocjalizacyjne, działalność nakierowaną na konformizm
zewnętrzny (czł. podporządkowuje się wzorom zachowań nie wierząc w ich zasadność, nie musi
udowadniać, że uwierzył) i wewnętrzny (uznanie za własny wzór zachowania)
Jest to problem postawy - internalizacja, przyswojenie ORGANIZACJE SPOŁECZNE:
W układzie organizacji społecznej są skupione zharmonizowane skoordynowane wszystkie elementy więzi społecznej.
Istnieją różne rozumienia tego pojęcia:
1. Skupienie ludzi zorganizowanych wspólnie osiągających cele w sposób ekonomiczny i racjonalny
2. Sposoby zarządzania i kierowania ludźmi oraz różnymi środkami działania
w sposób, który
zapewnia najbardziej racjonalne osiągnięcie zbiorowego celu. Jest to cecha działań ludzi (np.
organizacja pracy, transportu)
Organizacja społeczna zapewnia porządek, ład społeczny. Należy odróżnić ją od ustroju (pojęcie prawne) społecznego i struktury (zasady budowy a nie funkcjonowania) społecznej.
Istnieje organizacja społeczna formalna i nieformalna.