PRAWO ADMINISTRACYJNE
Problematyka obywatelslwa budzi zainteresowanie w wielu dziedzinach prawa, ponadto w wielu naukach pozaprawnych np. polityka, socjologia, globologia (nauka, w której centrum znajduje się człowiek ujmowany w kategoriach holistycznych, w aspekcie wielu sfer życia człowieka).
Problematyka obywatelstwa unormowana jest w wielu gałęziach prawa tj. prawo konstytucyjne, prawo administracyjne, prawo prywatne. Obywatelstwo - instytucja prawa publicznego i prywatnego.
Pojęcie obywatelstwa nie jest jednolicie pojmowane, różnie na płaszczyznach różnych dziedzin nauki. Obywatelstwo - jest przynależnością określonej jednostki do państwa, związek określonej jednostki z państwem, węzeł prawny danej jednostki z państwem.
W europejskiej konwencji o obywatelstwie (Strasburg ’97) wprowadzono definicję legalną, przyjmując, że obywatelstwo jest wiezią pomiędzy osobą i państwem, która to wieź nie wskazuje na pochodzenie etniczne danej osoby.
Obywatelstwo to nie to samo, co pochodzenie czy narodowość.
W wąskim ujęciu - takie unormowania prawne odnoszone do utraty i uzyskania obywatelstwa.
W szerokim ujęciu - prawo o obywatelstwie obejmuje wszelkie przepisy wyznaczające status obywatela w państwie.
Kwestie obywatelstwa odnoszą się również w znacznej mierze do drugiej kategorii osób wyznaczonych obok kategorii - obywatele, chodzi tutaj o osoby o wielu obywatelstwach tzw. muItiobywatele oraz o apatrydów (bezpaństwowców).
Bezpaństwowość od lat była dostrzegalna jako zagadnienie do rozstrzygnięcia w unormowaniach międzynarodowych, min. w konwencji ONZ z '54 roku dotyczącej statusu osób bez obywatelstwa oraz konwencji ONZ z '61 r. o ograniczaniu bezpaństwowości (my nie ratyfikowaliśmy, ale postępujemy ze standardami). Ponadto statut bezpaństwowca umieszczony jest w wielu innych aktach o różnym charakterze zarówno praw krajowych jak i międzynarodowych np. europejska konwencja obywatela, czy polska ustawa o obywatelstwie.
W okresie globalizacji szczególnego znaczenia nabiera też kategoria z jednej strony - obywatelstwo wielu krajów, z drugiej strony - tworzenie jednego obywatelstwa dla różnych wspólnot, na uwagę zasługuje tu obywatelstwo Unii ustanowione Traktatem z Maastricht. W preambule do traktatu UE potwierdzono już gotowość do ustanowienia wspólnego obywatelstwa dla obywateli swoich krajów. Zgodnie z tym traktatem poprzez obywatelstwo to Unia zmierza do wzmocnienia ochrony praw i interesów obywateli państw członkowskich (art. 2)
Zgodnie z art. 17 Traktatu Wspólnot Europejskich obywatelstwo Unii nabywa każda osoba posiadająca obywatelstwo państwa członkowskiego, przy czym państwo to określa, kogo traktuje za
1