124101

Konflikt jest przedmiotem zainteresowania wielu dziedzin naukowych, które próbują dać odpowiedź na pytanie, dlaczego wybuchają konflikty, jaki jest ich zakres i intensywność, jak rozwiązywać lub regulować konflikty. Z punktu widzenia teorii socjologicznej należy stwierdzić, że konflikty powstają w związku ze zmianami stosunków i procesów społecznych o charakterze ekonomicznym, politycznym, ideologicznym, religijnym itp., często wzajemnie ze sobą powiązanych; dla społeczeństwa i jego substruktur konflikty mają z reguły pozytywne i negatywne aspekty. Rozwiązywanie konfliktów zależy nie tylko od samej sytuacji obiektywnej, ale i od definicji sytuacji konfliktowej przez uczestniczące w nich osoby. Społeczeństwa współczesne uznają pluralizm wartości ekonomicznych, politycznych, społecznych, kulturalnych, moralnych i religijnych. Im bardziej jest złożone społeczeństwo, tym wyższe jest prawdopodobieństwo, że wartości poszczególnych grup społecznych będą różnić się od siebie, oraz tym wyższe będzie prawdopodobieństwo powstawania konfliktów.

W profesjonalnych publikacjach spotkać można wiele opisów negocjacji z przedstawicielami różnych nacji i kultury. Udowodnione jest również ,że polski negocjator znajdzie wiele interesujących informacji na swój temat. Okazuje się ,że sztuka bycia polskim negocjatorem jest niezwykle trudna: „Amerykanin uczy się dobrze myśleć o sobie od dzieciństwa. To pozwala mu każdą klęskę zamienić na sukces. Polakowi zawsze powtarzano: bądź skromny. Dlatego nie radzi sobie ani z klęską ani z sukcesem ...”

W tym miejscu należy wymienić kilka cech charakterystycznych dla Polaka, a mianowicie:

•    nadmierna nieśmiałość wpajana od dziecka, która nie sprzyja asertywności;

•    skromność, psychologiczny balast przeszkadzający w przystosowaniu się do nowych warunków życia;

•    zaniżone poczucie własnej wartości, niekoniecznie adekwatne do rzeczywistych umiejętności i wiedzy.