Na temat wychowania estetycznego można pisać w sposób bardzo rozaity. Samo pojęcie oznacza wychowanie wyrażające się w postaci przedmiotów artystycznych, dawniej rysunków i śpiewu, obecnie wychowania plastycznego i muzycznego. Problem wychowania estetycznego można rozumieć także w stosunku do postawy nauczycieli, ich stylu życia, kultury osobistej, sprawności wykonywanej pracy, niekoniecznie o charakterze artystycznym. Intencją książki I.Wojnar jest właśnie owa dwoistość ujęcia tematu.
Mówiąc o wychowaniu przez sztukę mam na myśli przede wszystkim kształtowanie ludzi poprzez różnorodne kontakty z dziełami sztuki stworzonymi przez artystów pochodzących z różnych epok. Każda ze sztuk posiada własne miejsce w procesie formowania ludzi, nie tylko sztuki piękne, choć im poświęcono szczególnie wiele zainteresowania. Najbardziej jednak zakorzenione jest w nas myślenie o sztuce w ujęciu dziedzinowym i historycznym. Ono rzutuje na tradycję pedagogiczną w tym zakresie. Najlepszym przykładem może być literatura, nauczana w szkole jako powtarzające się kręgi historii literatury, podobnie jak wiedza o sztukach plastycznych.
Całościowe rozumienie sztuki i jej wychowawczego oddziaływania pozwala stwierdzić, iż sztuka może przenikać różne dziedziny życia i świadomości człowieka, uczestniczyć równocześnie w kształtowaniu jego intelektu, wrażliwości, wyobraźni i postawy twórczej. Pewne elementy wychowania estetycznego wiązano zawsze z kształceniem estetycznego smaku, wyrażającego się również i w różnych reakcjach człowieka na otoczenie. Właściwe więc jest stwierdzenie, że nie łydko wychowanie powinno służyć sztuce ale także sztuka wychowaniu (B. Suchodolski).
Świat sztuki, w którym dzisiaj żyj emy, rozszerzył się w wielu kierunkach: historycznie, geograficznie i jakościowo. Według mnie zakres samego pojęcia sztuki także uległ poszerzeniu. Do dawnego rozumienia sztuki należały przede wszystkim sztuki piękne, czyli plastyczne, pewne kierunki i dzieła muzyczne oraz utwory literackie. Jednak narastające od początków naszego stulecia zainteresowanie kulturami innych ludów pozwoliło na włączenie do treścią naszego "muzeum wyobraźni" nowych i mało przedtem znanych wartości.
O wychowaniu estetycznym mówi się i pisze od dawna, ale w ciągu ostatnich lat robi się to szczególnie często. Jest to zagadnienie wychowawcze, które interesuje zarówno teoretyków