64926 praca zawod

Podstawowym zadaniem wychowania erotycznego jest kształcenie kultury uczuć, wytwarzanie poczucia odpowiedzialności moralnej oraz dokonywania wyborów zgodnych z akceptowanymi w danym społeczeństwie normami postępowania i wartościami. Do wartości takich należą: trwałość rodziny, dobro dziecka, dostrzeganie oraz szanowanie uczuć i potrzeb partnera, niewyrządzanie mu krzywdy własnym nieprzemyślanym działaniem. Wychowanie erotyczne powinno prowadzić do wytworzenia się odpowiedzialności za partnera, do traktowania go jako osoby mającej własne przeżycia uczuciowe, zainteresowania i cechy osobowości, a nie jedynie jako obiektu zaspokojenia potrzeb seksualnych. W tym aspekcie wychowanie erotyczne wykazuje ścisły związek z wychowaniem społeczno-moralnym oraz kształtowałem motywacji stymulującej działanie prospołeczne.

Cele wychowania erotycznego są realizowane w ramach nauczania przedmiotu przysposobienie do życia w rodzinie. Można również organizować pogadanki na ten temat na lekcjach wychowawczych oraz prowadzić rozmowy indywidualne. Materiału dostarczają zarówno wydarzenia zachodzące w otoczeniu, jak i literatura piękna oraz środki masowego przekazu, ukazujące proces rodzenia się uczuć erotycznych, ich kultywowania, występujących przy tym trudności i konfliktów. W procesie wychowania erotycznego powinny również uczestniczyć organizacje młodzieżowe, stwarzając okazje do przeprowadzania szczerych rozmów.

Oprócz przekazywania wiedzy oraz kształtowania właściwych postaw i norm postępowania wychowanie erotyczne wymaga zapewnienia dorastającej młodzieży należytej opieki wychowawczej zarówno ze strony rodziców, jak i nauczycieli. Opiera się ona na taktownej kontroli postępowania młodych, mającej uchronić od nawiązywania przedwczesnych kontaktów seksualnych oraz związanych z tym szkodliwych konsekwencji. Kontrola ta nie powinna sprowadzać się wyłącznie do rygorystycznych zakazów, negatywnej oceny życia seksualnego, potępiania wszelkich prób nawiązywania kontaktów z rówieśnikami płci odmiennej, jako sprzecznych z zasadami moralności lub przeszkadzających w wykonywaniu obowiązków szkolnych. Tego rodzaju postawy rodziców są jednym z powodów ich konfliktów z własnymi dziećmi, utraty ich zaufania, a nieraz nawet ucieczek z domu lub podejmowanych prób samobójczych.

VII. Orientacja

i poradnictwo zawodowe

1. Praca i jej funkcja społeczna

Dokonywany przez młodzież kończącą szkołę podstawową i średnią wybór szkoły wyznacza zazwyczaj kierunek jej przyszłej pracy zawodowej. Wybór ten ma znaczny wpływ na dalszy bieg życia, zadowolenie z wykonywanej pracy, wywiązywanie się z zadań wynikających z roli społecznej ucznia i pracownika. Prawidłowy wybór szkoły i zawodu sprzyja efektywności szkolenia zaw-odowego, a następnie osiąganiu sukcesów w działalności zawodowej.

Praca jest warunkiem rozwoju gatunku ludzkiego, stanowi podstawy postępu technicznego i kulturalnego. Umożliwiając opanowanie sił przyrody, jest istotnym składnikiem życia człowieka oraz warunkiem zaspokojenia jego potrzeb. Jak zaznacza W. Spasowski, „praca stała się od dawna podstawy, bytu, rozwoju, wartości i godności człowieka, stała się spójnią społeczną, obowiązkiem jednostki tworzącej ogniwo społeczne, podstawy umożliwiającą rozkwit życia ludzkiego. Jako konieczność mająca na celu ujarzmienie sił przyrody, prowadzi ona w końcu do wyzwolenia człowieka. Będąc potrzebą natury ludzkiej, jest zarazem czynnikiem rozwoju jego kultury, stała się też ona «najważniejszym motorem życia jednostek i budowy społeczeństwo. Praca — to walka z przyrodą, którą musimy zwyciężyć, przerabiając jej części składowe na ubranie, opał, pokarm, narzędzia w^ralki i pracy zarówno fizycznej, jak i umysłowej. Praca jest niewyczerpanym źródłem bogactwa. Przyroda — to surowy warsztat, z którego człowiek nauczył się korzystać tylko dzięki wysiłkom fizj^cznym i mózgowym, dzięki pracy wielu pokoleń i wieków'. Kultura ludzka powstała i rozkwitła dzięki pracy psychofizycznej i przede wszystkim dzięki wysiłkowi rąk ludzkich. We wszystkich czasach i warunkach praca wy-

197