3582326007

1)    POJĘCIE MAKROEKONOMII

Makroekonomia koncentruje się na funkcjonowaniu gospodarki jako całości.

Przedmiobem badan makroekonomicznych są zmienne agregatowe, a przede wszystkim globalny poziom produkcji i dochodu, poziom zatrudnienia i bezrobocia, poziom popytu globalnego oraz poziom cen i tempo inflacji.

Analizy makroekonomiczne powinny spełniać dwie funkcje:

-    poznawczą - wyjaśnienie kształtowania się współzależności w przebiegu procesów gospodarczych, zrozumienie ich przyczyn i konsekwencji,

-    aplikacyjną - na podstawie wiedzy o przebiegu procesów gospodarczych pozwala formułować pewne wskazówki pod adresem polityki gospodarczej, określić sposoby oddziaływania na przebieg procesów gospodarczych.

2)    RÓWNOWAGA GOSPODARCZA

Równowaga gospodarcza to stan gospodarki, w którym zachowana jest równowaga globalnego popytu i globalnej podaży na wszystkich rynkach: dóbr i usług oraz czynników wytwórczych, a także w wymianie z zagranicą - jest równoczesne występowanie równowagi wewnętrznej i zewnętrznej. Osiągnięcie i utrzymanie równowagi gospodarczej jest bardzo trudne, z uwagi na ogromną liczbę czynników, które oddziałują na popyt i podaż na każdym z rynków, wytrącając je stale z ukształtowanego stanu równowagi.

3)    RÓWNOWAGA PIENIĘŻNA

Równowaga pieniężna to stan, w którym wielkość zapotrzebowania na realne zasoby pieniądza (popyt na pieniądz) równa jest wielkości zaoferowanej (podaży pieniądza).

Na rynku pieniężnym panuje równowaga, jeżeli stopa procentowa wyznaczona jest przez punkt przecięcia krzywych popytu i podaży pieniądza.

W gospodarce zgłaszany jest popyt na pieniądz, czyli na zasób pieniądza jakiego ludzie potrzebują, aby móc robić zakupy, dokonywać niezbędnych płatności. Z drugiej strony bank centralny kraju określa podaż pieniądza. Mamy więc dwie strony rynku, czyli popytową i podażową, które możemy połączyć, aby otrzymać obraz całego rynku pieniężnego. Podaż pieniądza jest stała i nie zależy od wysokości stopy procentowej, gdyż wyznaczana jest decyzją banku centralnego. Definiując podaż pieniądza, mówimy, że tworzą ją gotówka i depozyty bankowe. Depozyty umożliwiają kreowanie pieniądza przez banki.

4)    WZROST GOSPODARCZY

Wzrost gospodarczy to przyrost realnego produktu narodowego brutto, czyli powiększanie się zdolności danego kraju do produkcji dóbr i usług zaspokajających potrzeby. Głównymi czynnikami wzrostu gospodarczego są: inwestycje (powiększanie kapitału rzeczowego), postęp techniczny i doskonalenie zdolności ludzkich. Syntetycznym miernikiem wzrostu gospodarczego jest poziom i tempo wzrostu produktu narodowego brutto przypadającego na 1 mieszkańca.

Wzrost gospodarczy następuje wtedy, gdy gospodarka dysponuje większymi zasobami czynników produkcyjnych, lub lepszymi technologiami, czyli sposobami lepszego wykorzystania posiadanych czynników. Wzrost gospodarczy zależy od tempa zdobywania nowych zasobów i rozwijania nowych technologii. Obydwa te czynniki zależą od dzisiejszych decyzji produkcyjnych, czyli od sposobów bieżącego wykorzystania zasobów. Należy w tym miejscu przypomnieć rozróżnienie na dobra kapitałowe i konsumpcyjne:

Dobra kapitałowe: są to produkty wykorzystywane do produkcji innych dóbr i usług.

Dobra konsumpcyjne: są to produkty, które są konsumowane bezpośrednio a nie zatrudniane do produkcji w dalszym ciągu.

Inwestowanie na bieżąco, zwiększanie konsumpcji jest to wzrost gospodarczy. Społeczeństwo może zwiększać tempo wzrostu gospodarczego zwiększając stosunek produkowanych dóbr kapitałowych do konsumpcyjnych, promując w ten sposób inwestowanie. Również postęp technologiczny jest czynnikiem przyśpieszającym wzrost gospodarczy. Ogólnie mówiąc zwiększanie środków przeznaczonych na badania naukowe, czyli zwiększanie i ulepszanie produkcji i dóbr kapitałowych i konsumpcyjnych powoduje wzrost gospodarczy.

5)    INFLACJA

Inflacja jest to proces wzrostu poziomu cen, powodujący niekontrolowane i nie akceptowane społecznie zmiany proporcji podziału dochodu narodowego. We współczesnej gospodarce światowej występuje ona powszechnie, choć z różnym nasileniem w poszczególnych krajach. Stopień nasilenia inflacji określa stopa inflacji, wyrażająca w procentach wzrost poziomu cen w badanym okresie w stosunku do okresu przyjętego przez ustawę.

Stopa Inflacji jest to procentowy przyrost przeciętnego poziomu cen dóbr i usług w ciągu roku. Miernikiem Inflacji jest najczęściej wskaźnik cen detalicznych (WCD), który wyraża wzrost ogólnego poziomu cen jakie gospodarstwa domowe płacą za dobra i usługi.