PRAWO HANDLOWE — pyBTiia i odpowiedzi SEMESTR I -1-
Zgodnie z s.dz.g.U przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna i jednostka organizacyjna, o której mowa w art. 331 § 1, prowadząca we własnym imieniu działalność gospodarczą lub zawodową.
Zgodnie z przepisami KC przez przedsiębiorcę rozumie się osobę fizyczną, osobę prawną oraz jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej, kt. ustawa przyznaje zdolność prawną do prowadzenia działalności gospodarczej we własnym imieniu.
Art. 331 KC § 1. Do jednostek organizacyjnych niebędących osobami prawnymi którym ustawa przyznaje zdolność prawną, stosuje się odpowiednio przepisy o osobach prawnych.
§ 2. Jeżeli przepis odrębny nie stanowi inaczej, za zobowiązania jednostki, o której mowa w § 1, odpowiedzialność subsydiarną ponoszą jej członkowie; odpowiedzialność ta powstaje z chwilą, gdy jednostka organizacyjna stała się niewypłacalna.
(1) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością i spółki akcyjne nieprowadzące działalności gospodarczej;
(2) wspólników osobowych spółek handlowych, ponoszących odpowiedzialność
za zobowiązania spółki bez ograniczenia całym swoim majątkiem;
(3) wspólników spółki partnerskiej.
Pojęcie przedsiębiorcy na gruncie prawa handlowego. W niektórych przypadkach ustawodawca oderwał się od definicji kupca np. ustawa o rachunkowości. Krąg podmiotowy definicji kupca był węższy, pojęcie przedsiębiorcy ma zakres szerszy.
(1) przesłanka stosowania rozwiązań prawa materialnego - przedsiębiorca działa pod firmą; odrębne zastosowanie mają przepisy dotyczące zawierania umów, art. 6B1 wycofanie oferty, wojna wzorców, Odrębne są zwłaszcza w sytuacji, gdy odbiorcą jt konsument.
Inne są zasady wykonywania działalności - wyższy miernik staranności; przedsiębiorca nie może wystąpić z wnioskiem waloryzacji sądowej; miejscem