1109135987

4)    dojrzałość emocjonalna wyrażająca się:

a)    pozytywnym nastawieniu do samodzielnego rozwiązywania zadań

b)    odporności emocjonalnej na sytuacje trudne i intelektualne ! decyduje o tym ilość procesów poznawczych:

•    zapoznanie się z treścią zadania

•    analiza zadania (wskazać dane, co obliczyć, ustalenie związków logicznych między danymi, związek między danymi a niewiadomą [jakie działanie matematyczne wykonać])

•    matematyzacja w sytuacji życiowej przedstawionej w zadaniach *matematyzacja to opisanie odkrytych związków i zależności w języku matematyki

•    obliczanie wyniku i sprawdzenie, udzielenie odpowiedzi na główne pytanie

Strategie informujące o obniżonym poziomie odporności emocjonalnej:

-    dzieci siedzą cicho

-    udają, że rozwiązują

-    spisują od kolegów

-    migają się od zadań

-    chcą być wyręczane

-    guzdrają się przy wyjmowaniu podręczników czy przyborów

-    symulują dolegliwości w domu

Negatywne emocje przeżywają również dzieci o wysokim poziomie odporności emocjonalnej. Emocje ujemne - napięcie - dzieci nie wiedzą czy zadanie jest trudne czy łatwe. Uczniowie z wysokim poziomem - napięcie opada.

Niewielki poziom stresu - motywuje!

5)    zdolność do syntetyzowania oraz zintegrowania funkcji percepcyjno-motorycznych

Integracja funkcji percepcyjno-motorczynych jest pojęciem nadrzędnym do koordynacja wzrokowo-ruchowa

Rola:

•    optymalny poziom odporności emocjonalnej który nas mobilizuje

•    ruch który jest potrzebny do wykonywania czynności manipulacyjno-ruchowych Czynności wspomagające proces uczenia: np. ułożyć klocki, narysować zbiór, zaznacz na osi.

*Każde dziecko wymaga dobrego zdiagnozowania!

*Każde dziecko wymaga indywidualnej pracy (twarzą w twarz)!

Metoda cofania - prowadzi do stwierdzenia co dziecko już umie - cofamy się do momentu kiedy uzyskał dobrą ocenę, która jest naszym punktem wyjścia i na tym buduje się fundamenty; jak wiemy na czym stoimy to wtedy dobieramy zadania tak by uzyskać podnieść odpowiedni poziom umiejętności.

Wykład 4

28.10.2015

KONCEPCJA NAUCZANIA CZYNNOŚCIOWEGO MATEMATYKI

Podstawy merytoryczne i psychologiczne koncepcji nauczania czynnościowego

Nauczanie czynnościowe jest to „postępowanie dydaktyczne uwzględniające stale i konsekwentnie operatywny charakter matematyki równolegle z psychologicznym procesem interioryzacji prowadzącym od czynności konkretnych i wyobrażeniowych do operacji abstrakcyjnych”. (Zofia Ktygowska)

‘pewna strategia, dotyczy nauczyciela a uczniowie realizują

‘interioryzacja □ przechodzenie od czynności konkretnych/zewnętrznych/fizycznych/manipulacyjno-ruchowych poprzez wyobrażanie do abstrakcyjnych/umy słowy ch/formalny ch.

Definicja powyższa zwraca uwagę na fakt, że nauczanie czynnościowe jest strategią nauczania, która:

2