3. Kriotechnika w urządzeniach diagnostycznych
Diagnostyka, czyli nauka o rozpoznawaniu chorób na podstawie wywiadu lekarskiego, analizy objawów i wyników badań stanowi pierwszy i podstawowy etap procesu leczenia. Najnowszą techniką obrazowania medycznego, w których zastosowano technikę niskich temperatur, jest rezonans magnetyczny NMR (Rys. 4). Zjawisko rezonansu magnetycznego polega na wykrywaniu protonów (jąder wodoru) w badanym narządzie. Silne pole elektromagnetyczne, wytwarzane przez magnes nadprzewodzący pobudza protony do wysyłania promieniowania elektromagnetycznego. Warunkiem uzyskania właściwości nadprzewodzących magnesu jest schłodzenie uzwojenia cewki do temperatury około -270°C. Czynnikiem chłodzącym jest ciekły hel. W niskich temperaturach opór elektryczny drastycznie spada, co umożliwia uzyskanie pola magnetyczne o dużym natężeniu. Ponadto, stosunek sygnału użytecznego do szumów decyduje o jakości obrazowania i jest zależny liniowo od natężenia pola magnetycznego. Im większe natężenie pola tym dokładniej można zmierzyć sygnał NMR, a tym samym tym lepszej jakości obraz można uzyskać.
Rys. 4 Tomograf NMR ze zbiornikiem ciekłego helu
4. Kriochirurgia
Kriochirurgia polega na miejscowym, kontrolowanym niszczeniu zainfekowanych komórek poprzez działanie na nie temperaturami kriogenicznymi. Istotą działania kriochirurgii na tkankę jest przejście wody komórkowej i pozakomórkowej ze stanu ciekłego w stan stały. Aby zamrozić żywą tkankę temperatura tkanek musi być obniżona do -20°C. Ważną rolę odgrywa rodzaj komórek, bowiem istnieje znaczna różnica między wrażliwością różnych tkanek na niską temperaturę. Skuteczność destrukcji zależy także od szybkości zamrożenia i rozmrażania tkanki. Po zamrożeniu
6