zajmujące się poszczególnymi grupami wyrobow kontrolują fazy procesy podlegając jednocześnie kontroli funkcjonalnej wyspecjalizowanych pionów.
W jednostkach zajmujących się produkcją jednostkową lub okresowym świadczeniem usług dla wybranych klientów podstawowa działalność organizowana jest w postaci projektów (budowa budynku czy statku). Pewne specjalistyczne aspekty projektów ( finanse, jakość, marketing ) są kontrolowane przez wyspecjalizowane komórki funkcjonalne.
Tradycyjnym hierarchicznym strukturom wysmukłym pozostałym po erze przemysłowej zarzuca się że są zamknięte i słabo zintegrowane. Zamknięcie oznacza wysoki poziom izolacji w stosunku do otoczenia. W rezultacie własna wygoda często przeważ nad interesem klienta. Słaba integracja jest rezultatem wewnętrznych pęknięć organizacyjnych biegnących wzdłuż granic funkcji (silosy funkcjonalne). Pęknięcia te są katalizowane przez funkcjonujące systemy informacyjno - decyzyjne zorientowane pionowo a nie poziomo.
Struktury organizacyjne nowej ery społeczno - gospodarczej muszą być otwarte (liczne relacje z otoczeniem) oraz silnie zintegrowane wewnętrznie systemami zarządzania i wyznawanymi wartościami( globalne rozproszone korporacje sieciowe ). Dodatkowo żąda się by organizacje te potrafiły efektywnie zarządzać wiedzą i uczyć się w trakcie swego funkcjonowania ( koncepcja organizacji uczącej się).
Wyznaczniki struktury organizacyjnej.
• Strategia. Zadania strategiczne organizacji, takie jak utrzymywanie stanu posiadania czy wchodzenie na nowe obszary wpływają zasadniczo na kształt struktury organizacyjnej. Od lat 30-tych obowiązuje powszechnie powiedzenie Alfreda D. Chandlera: struktura podąża za strategią.
• Technologia. Technologia stosowana w firmie ma istotny wpływ na strukturę organizacyjną. Dotyczy to też technologii informacyjnych. Zastosowanie komputerów pozwala na automatyzacje procesów przetwarzania danych oraz ich przekazywanie.
6