14
prywatne oraz sądy i organy administracji w związku z realizacją przepisów prawa publicznego. Uprawnienia takie uzyskiwane są przez kandydatów w postępowaniu uregulowanym ustawą z 1995r. (Gew O) oraz przepisami wykonawczymi do tej ustawy (SVO’95). Kandydat ubiegający się o tytuł rzeczoznawcy przysięgłego składa wniosek do właściwego terytorialnie oddziału Izby Przemysłowo-Handlowej.
Certyfikacja rzeczoznawców jest nowym systemem zabezpieczenia jakości usług w dziedzinie wyceny nieruchomości na podstawie ujednoliconych norm europejskich. W Niemczech centralną instytucją akredytacyjną uprawnioną do nadawania europejskich certyfikatów jakości jest Niemiecka Rada Akredytacyjna. Rada ta akredytuje firmy lub instytucje , które z kolei będą wydawać certyfikaty rzeczoznawcom w oparciu o normy ISO 9001 oraz EN DIN 45.013. Wymienione normy regulują procedurę przyznawania certyfikatów oraz katalog warunków, jakie muszą być spełnione przez kandydatów (Bleugte, 1997)
W Szwajcarii nie prowadzi się odrębnego kształcenia w zakresie wyceny nieruchomości. Specjaliści z różnych dziedzin (głównie architekci, geodeci, rolnicy, ekonomiści, prawnicy) zajmujący się wyceną doskonalą swoją wiedzę przede wszystkim poprzez samokształcenie, literaturę fachową, znajomość rynku nieruchomości, jak również poprzez uczestniczenie w kursach i seminariach.
Te różne formy doskonalenia zawodowego rzeczoznawców obejmują pogłębienie wiedzy głównie z zakresu podstaw budownictwa, planowania przestrzennego, treści prowadzenia ksiąg wieczystych, znajomości przepisów prawa oraz zasad funkcjonowania gospodarki rynkowej.
Rzeczoznawcy majątkowi należą do Izby Ekspertów Szacowania Nieruchomości ( Schatzungsexperte - Kamer SEK) funkcjonującej przy Szwajcarskim Zrzeszeniu Powierników Nieruchomości (Schweizericher Verband der Immobile- Treuhander - SVIT).
Członkiem izby może zostać osoba, która spełnia trzy następujące warunki:
1. jest aktywnym członkiem Szwajcarskiego Zrzeszenia Powierników Nieruchomości (SVIT)
2. posiada uprawnienia państwowe lub licencję (w danym kantonie) eksperta szacowania nieruchomości, dyplom architekta Politechniki Federalnej lub uprawnienia mistrza budowlanego.
3. Legitymuje się co najmniej trzy-letnią praktyką zawodową w szacowaniu nieruchomości.
Wycena gruntów i budynków w Szwecji dokonywana jest przez wiele różnych prywatnych konsultantów i władze urzędowe. Od 1996r. nastąpił podział na działalność urzędowa (np. wyceny dla celów naliczenia odszkodowań) i czystą działalność komercyjna, którą prowadzi towarzystwo ( spółka) prywatna. Oprócz tego za wycenę większości nieruchomości rolnych i leśnych odpowiada Krajowa Agencja Leśna. Działalność powiązana z szacowaniem nieruchomości prowadzą także inne jednostki urzędowe np. Krajowa Rada Budowy Dróg, Krajowa Rada Kolei, Krajowa Rada Ochrony Środowiska.
Typowy (Standardowy) poziom wykształcenia jakim powinny się legitymować osoby dokonujące wycen to co najmniej 3 lata studiów uniwersyteckich. Jednakże jeśli wycena dotyczy małych domów to mogą je sporządzić studenci wydziału budownictwa nawet przed ukończeniem trzeciego roku studiów. Natomiast aby otrzymać autoryzację należy