1109146097

Obrókapodzerowa ( wymrażanie) jest to przedłużenie chodzeni po austenityzacji (podczas hartowania) .Obróbka podzerowa powiększa twardość, zapewnia niezmienność wymiarów przedmiotu w temperaturze otoczenia oraz polepsza własności magnetyczne materiaów magnetycznie twardych . Najlepsze wyniki otrzymuje się im szybciej po zakończeniu hartowania przeprowadza się wymrażanie , unikniemy wtedy stabilizacji austenitu szczątkowego . Dla większości stali temperatura Mr nie przekracza minus 70 stopni Celsjusza. Wówczas jako kąpiel wymrażającą stosuje się roztwór stałego dwutlenku węgla w alkoholu .

Po hartowaniu martenzytycznym konieczne jest odpuszczanie stali . Odpuszczanie należy przeprowadzać bezpośrednio po hartowaniu . Im dłuższa jest przerwa między zabiegami, tym wyniki podpuszczania są gorsze . Zabieg ten polega na wygrzewaniu w temperaturze niższej od Aci i powolnym studzeniu zwykle na powietrzu . Czas wygrzewania wynosi około dwie do trzech godzin i zależy od składu stali . Prędkość chłodzenia nie wpływa na strukturę końcową i własności materiału . Wybór temperatury odpuszczania zależy od wymaganych końcowych własności mechanicznych . Wyrónia się trzy zakresy temperaturowe odpuszczania stali konstrukcyjnych :

Do 300 stopni Celsjusza odpuszczanie niskie . Zapewnia strukturę martenzytu odpuszczonego i w związku z tym dużą twardość, wytrzymałość i odporność na ścieranie przy minimalnej ciągliwości .

Od 300 do 500 stopni Celsjusza odpuszczanie średnie zapewnia drobnodyspersyjną strukturę sorbityczną o znacznej twardości, wytrzymałości i sprężystości przy dość dobrej ciągliwości .

Od 500 do 700 stopni Celsjusza odpuszczanie wysokie zapewnia strukturę sorbityczną o małej dyspersji i w związku z tym dobrą wytrzmymałość i twardość przy dużej ciągliwości i udarności . Ulepszanie cieplne połączne z odpuszczaniem w zakresie 580 - 680 stopni Celsjusza zapwnia dobre własności mechaniczne stali w granicach umożliwiających obróbkę skrawaniem i lepsze rozdrobnienie i ujednorodnienie struktury stali.

Stabilizowanie jest odmianą niskiego odpuszczania . Polega na długotrwałym wygrzewaniu (kilkadziesiąt godzin ) w temperaturze od 80 - 150 stopni Celsjusza . Celmem zabiegu jest otrzymanie struktury martenzytu odpuszczonego, a przedewszystkim zmiany austenitu szczątkoweto w martenzyt regularny . Zabieg przyspiesza przemianę austenitu szczątkowego, co zapewnia stałość wymiarów przedmiotów obrobionych cieplnie .

Przesycanie polega na wygrzewaniu stopu w temperaturze zapewniającej przejście składników fazowych do roztworu stałego ( w temperaturze wyższej od temperatury nasycenia roztworu ), a następnie szybkim oziębieniu do temperatury otoczenia . Zabieg zapewnia otrzymanie jednofazowej struktury przesyconego roztworu stałego (w temperaturze otoczenia), niezgodnej fazowo ze stanem rónowagi zapwniającej małą twardość i wytrzymaość , ale dużą ciągliwość . Starzenie polega na wydzielaniu się składnika przesycającego z roztworu w postaci drobno dyspersyjnych wtrąceń , hamujących poślizgi i powodująych umocnienie stopu przy czym powiększa się jego twardość i wytrzymałość a zmniejsza ciąglwość .

Przemianaperlityczna przebiega przez zarodkowanie i wzrost nowej fazy . Rozpoczynają pojawienie się w austenicie zarodków krystalizacji cementytu . W rezultacie z ziarna austenitu powstaje kilka różnie zorientowanych zbiorów równoległych płytek ferrytu i cementytu tworzących ziarno perlitu. Przemiana perlityczna przebiega zawsze do końca to znaczy ustaje po całkowitym wyczerpaniu się austenitu .Uprzywilejowany miejscem zarodkowania ferrytu są graniceziarn austenitu . W wyniku przemiany alotropowej gamma w alfa tworzą się cienkie płytki ferrytu, znacznie przesycone węglem . Granice między fazowe austenit - ferryt są więc sprzężone . Bardzo mała szybkość dyfuzji sprawia, że z ferrytu nie wydziela się cały nadmiar węgla i