jest krajoznawstwo, czy też zwiedzanie specjalistyczne, czy będzie to impreza z pełnymi świadczeniami podstawowymi, tzn. noclegi, czy posiłki, czy też z ograniczoną ilością świadczeń, np. tylko noclegi ze śniadaniem, bądź nocleg z dwoma posiłkami. Istotną kwestią w określaniu celu imprezy jest decyzja, czy oferta będzie kierowana dla bogatego klienta, czy też dla średniozamożnego. Ważną informacją, którą powinien posiadać referent programujący imprezę turystyczną jest środek transportu, w przypadku bowiem imprez samolotowych (czarterowych) ustalenie terminu jest możliwe dopiero po zawarciu umowy z przewoźnikiem. To on najczęściej decyduje o dniach i godzinach realizacji rejsów.
Po ustaleniu celu konstruowany jest program imprezy. W całości programowania imprezy wyszczególnić można następujące fazy:
— studiowanie terenu,
— planowanie trasy,
— wykonanie szkicu trasy,
— opracowanie harmonogramu,
— sporządzenie kalkulacji finansowej,
— zamówienie usług (noclegi, żywienie),
— przygotowanie uczestników imprezy.
Program rozpoczyna się konkretną godziną wyjazdu i wykaz świadczeń. Podobnie jak w przypadku innych rodzajów turystyki na podstawie programu referent sporządza kalkulację ceny imprezy na jednego uczestnika. Jeśli są to imprezy powtarzalne i odbywają się w określonych terminach referent sporządza dla nich tylko jedną kalkulację.
W imprezach o charakterze pobytowym podstawowym celem wyjeżdżających jest wypoczynek, dlatego też program powinien być ograniczony do minimum. Klienci natomiast powinni mieć możliwość, w zależności od zainteresowań i zasobności portfela, kupienia imprez fakultatywnych do dodatkowo płatnych. W przypadku programowania imprez objazdowych należy kierować się paroma zasadami, które wynikają bądź z ograniczeń formalnych (w przypadku transportu), bądź są spowodowane odpornością i kondycją fizyczną oraz możliwościami percepcji klientów.
Przy układaniu programu należy pamiętać, że:
— nie powinien on być przeładowany;
— uczestnik wycieczki jest w stanie koncentrować się na zwiedzaniu maksymalnie 5-6 godzin, po tym czasie należy zrobić przerwę na posiłek; latem czas ten powinien być skrócony;
— obiekty turystyczne dostępne są do zwiedzania w różnych godzinach;
— w trakcie zwiedzania należy przewidzieć czas na zdjęcia i zakup pamiątek;
— w grupie mogą być osoby w różnym wieku i o różnej kondycji fizycznej (czas zwiedzania też powinien to uwzględniać);
— należy zaplanować wolne dla uczestników (minimum pół dnia), tak aby mieli czas na odpoczynek;
— przeciętne zwiedzanie miasta z przewodnikiem trwa 3-4 godziny;
— czas potrzebny na spożycie śniadania wynosi ok. 1 godziny, natomiast obiad lub kolację można zjeść w ciągu 1,5 godziny;
— przerwa zrobiona w trakcie jazdy autokarem nigdy nie trwa krócej jak 20-30 min.;
— pierwszą przerwę pilot zarządza po 2 godzinach jazdy autokarem;
— racjonalnie zaprogramowany dzień w wycieczce objazdowej nie powinien trwać dłużej niż 10 godzin.
Uwzględniając powyższe uwagi układamy program szczegółowy tj. harmonogram obrazujący plan dzienny i godzinny świadczeń oraz rodzaje usług świadczonych w czasie trwania imprezy. Należy podkreślić, że biura podróży w coraz większym stopniu przejawiają aktywność
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego" 10