W samej technice budowy programu można wyodrębnić następujące kolejne etapy:
- stworzenie ogólnego koncepcyjnego zarysu programu,
- przekazanie wycinków tego zarysu do zagranicznych kontrahentów i kontrahentów
krajowych ( w szczególności do przewoźników),
- otrzymanie odpowiedzi ( potwierdzenia), ustalenie ostatecznej redakcji programu.
Koncepcyjny zarys ma cechy programu konkretnego: określona jest trasa, okres trwania
imprezy, rodzaj usług oraz propozycje dotyczące rozkładu zajęć. Wycinek koncepcyjnego zarysu programu wraz z potwierdzeniem oferowanych cen usług przesyłany jest do zagranicznego kontrahenta z wnioskiem o skonkretyzowanie określeń sformułowanych ogólnie. Jeśli umowa o wymianie zawiera specyfikacje obiektu przeznaczonych do lokowania turystów zamiast wycinka programu przesyłany jest grafik wyjazdu imprez, w tym wypadku kontrahent zagraniczny nie ma potrzeby konkretyzować świadczeń.
Jeszcze bardziej uproszczone jest zadanie jeżeli załącznikami do umowy są programy pobytu grupy i grafiki wyjazdów. W takim wypadku wystarczy wysłanie potwierdzenia skierowania grupy (już po zamknięciu akwizycji) na 3 - 4 tygodnie przed wyjazdem. W innych rodzajach imprez ( np. objazdowych ) biuro zagraniczne podaje nazwy hoteli oraz, niekiedy proponuje zmiany w przebiegu imprezy, uściślając w ten sposób program koncepcyjny. Równocześnie biuro przekazuje wycinek programu kontrahentom krajowym z wnioskiem
0 zarezerwowanie żądanych usług w określonym terminie. Dotyczy to przede wszystkim podstawienia autokarów, rezerwacji miejsc w pociągu, samolocie, na statku itp. Z chwilą otrzymania potwierdzenia wycinku programu od kontrahentów zagranicznych i krajowych referent sporządza program konkretyzujący wszystkie informacje i przedkłada go do zatwierdzenia również w trybie przyjętym w danym biurze.
Ważną sprawą w programowaniu imprez turystycznych jest wybór środka transportu. Z tego punktu widzenia rozróżniamy trzy podstawowe rodzaje wycieczek: kolejowe, autokarowe, lotnicze. Najrzadziej mamy do czynienia z transportem żeglugi śródlądowej czy przybrzeżnej na całej trasie wycieczek. Częściej korzysta się z niego w transporcie łączonym ( kolej - statek) lub służy on jako atrakcja programu. Przejazdy pociągami zmuszają do podporządkowania się godzinom rozkładu jazdy oraz odpowiednią organizację możliwości wykorzystania poznawczych walorów trasy. Zaletą tego środka transportu jest stosunkowo niski koszt przejazdu, zwłaszcza w wypadku uzyskania zniżek taryfowych. Przy organizowaniu niektórych masowych imprez transport ten jest niezastąpiony, uruchamia się nawet specjalne pociągi. Transport lotniczy jest znacznie rzadziej stosowanym w turystyce krajowej, zarówno ze względu na koszt przelotu, jak i prawie zupełny brak doznań krajoznawczych. Jednak w przypadku pokonywania dużych odległości jak np. wyjazd do Hiszpanii lub Grecji, organizatorzy i turyści coraz częściej korzystają z lotów czarterowych lub tzw. tanich linii lotniczych, których ceny za usługi nie odbiegają aż tak znacząco jak transport autokarowy. Gwarantuje on komfort
1 szybkość podróżowania. Najwięcej zalet w programowaniu ma transport autokarowy. Wybór tego środka daje dużą elastyczność w planowaniu (dowolność ustalenia godziny odjazdu, powrotu wycieczki, dopasowania czasu wycieczki do godzin pracy zakładów), umożliwia zwiedzanie mijanych po drodze ciekawych miejscowości i obiektów, ułatwia poruszanie się całej grupy w rejonie docelowym. Koszt tego środka transportu kształtuje się na poziomie średnim w stosunku do transportu lotniczego i kolejowego.
Przy planowaniu przejazdów autokarem program imprezy nie może przewidywać dziennie więcej niż 10 godzin pracy kierowcy, przy nieprzekraczalnym przebiegu 450 km na dobę oraz przeciętnej prędkości autokarem nie większej niż 50 km / h.
Turyści poszukują najkorzystniejszych ofert, ale nie koniecznie najtańszego środka transportu. Podróż autobusem jest niewątpliwie tańsza niż pociągiem, ale koleje w dalszym ciągu znajdują chętnych wśród tych, którzy doceniają ich relatywny komfort i szybkość. Podróż
„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego" 12