Powinien posiadać zdolność planowania nieskomplikowanych przekształceń syntetycznych. Powinien posiadać praktyczną umiejętność poszukiwania i oceny informacji (literatura, bazy danych), charakteryzacji nowych związków i opisywania wyników badań. Na podstawie literatury powinien umieć znajdować tematy aktualnie intensywnie badanych zagadnień chemii organiczne. K W01, K W02, K W06, K U03 - egzamin pisemny lub ustny | |
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu |
Warunkiem przystąpienia do egzaminu jest zaliczenie ćwiczeń laboratoryjnych i seminarium. Obecność na wykładach jest warunkiem koniecznym do przystąpienia do egzaminu. W ocenie z egzaminu uwzględnia się ocenę z seminarium i laboratorium. |
Wykaz literatury podstawowej i uzupełniającej |
1. Smith, M, B.; March, J. March ’sAdvanced Organie Chemistry, 6th ed. Wiley: New York, (2007). 2. Skarżewski, J. Wprowadzenie do Syntezy Organicznej; PWN Warszawa (1999). 3. Gawroński, J.; Gawrońska, K.; Kacprzak, K.; Kwit, M. Współczesna Synteza Organiczna; PWN Warszawa (2004). 4. Mas talerz, P.; Podręcznik Chemii Organicznej; Wydawnictwo Chemiczne (1998). 5. Mastalerz, P.; Chemia Organiczna; PWN Warszawa (1984). 6. Perrin, D.D., Chai, Ch., Armarego, W.L.F., Perrin D. R., Purification of Laboratory Chemicals, 5Rev Ed, Butterworth-Heinemann Ltd (2003) 7. Carey, F. A.; Sundberg, R. J. Advanced Organie Chemistry: Part A: Structure and Mechanisms, Springer (2007). 8. Carey, F. A.; Sundberg, R. J. Advanced Organie Chemistry: Part B: Reaction and Synthesis, Springer (2007). 9. Greene, T., W.; Wuts, P., G., M. Protective Groups in Organie Synthesis; 4th ed. Wiley: New York, (2007). 10. Nicolaou, K., C.; Sorensen, E., J. Classics in Total Synthesis, Wiley-VCH: Weinheim, (1996). 11. Nicolaou, K., C.; Snyder, S., A. Classics in Total Synthesis II, Wiley-VCH: Weinheim, (2003). 12. The ACS Style Guide; 2nd ed. Dodd, J., S. Ed., ACS: Washington (1997) 13. Warren, S. Organie Synthesis: The Disconnection Approach, Wiley: New York, (1982); Warren, S. Workbook for Organie Synthesis: The Disconnection Approach, Wiley: New York, (1982). 14. Fuhrhop, J.-H.; Li, G. Organie Synthesis, Wiley-VCH: Weinheim, (2003). 15. Fuhrhop, J.-H.; Penzlin, G. Organie Synthesis, 2nd ed. VCH: Weinheim, (1994) 16. Smith, M., B.; Organie Synthesis, 2nd ed. McGraw-Hill: New York, (2002). 17. Hassner, A.; Stumer, C. Organie Syntheses Based on Name Reactions and Unnamed Reactions; Elsevier Science (1994). 18. Mundy, B., P. Ellert, M. Name Reactions and Reagents in Organie Synthesis; Wiley: New York, (1988). 19. Leonard, J.; Lygo, B.; Procter, G. Advanced Practical Organie Chemistry, 2nd ed.; Blackie Academic & Professional, Chapman & Hall: Glasgow, New York, (1995). 20. Furniss, B„ S.; Hannaford, A., J.; Smith, P„ W., G.; Tatchell, A., R., Vogel’s Textbook of Practical Organie Chemistry, Longman Scientific&Technical: New York, (1989) 21. Tietze, L., F.; Eichert, T. Reaktionen und Synthesen; 2nd ed. Thieme Yerlag: Stuttgart, (1991). |
podpis osoby składającej sylabus