WDIS Laboratorium Materiały pomocnicze do ćwiczenia 3 Wydział Transportu PW
MATERIAA
Y DO ĆWICZENIA 3
Klasa JComboBox
Klasa ta umożliwia między innymi tworzenie list rozwijalnych z możliwością edycji , (pól typu ComboBox).
Klasa JComboBox posiada między innymi następujące metody:
" getItemCount() -zwraca ilość elementów na liście
" setSelectedIndex(int)  zaznacza element listy znajdujący się na pozycji wskazanej przez parametr typu int
" getSelectedItem() - zwraca w postaci tekstowej wartość aktualnie zaznaczonego elementu
" getSelectedIndex (int) - zwraca element znajdujący się w pozycji wskazanej przez parametr typu int
Zdarzenie itemStateChanged zachodzi gdy dokonujemy wyboru elementu komponentu jComboBox.
Instrukcja wyboru if
Instrukcja ta daje możliwość sprawdzenia szeregu warunków. Postać instrukcji:
if (warunek){
instrukcje1
}
else {
instrukcje2
}
Warunek jest tu wyrażeniem logicznym. Jeśli warunek daje w wyniku true, to wykonywany jest ciąg instrukcji
instrukcje1, w przeciwnym przypadku instrukcje2.
Wyrażenia logiczne można przypisywać zmiennym typu boolean. Ich wartością może być true lub false.
Proste wyrażenia logiczne konstruuje się za pomocą operatorów relacji:
< (czy mniejsze), > (czy większe),
<= (czy mniejsze równe), >= (czy większe równe),
== (czy równe), != (czy różne).
Do budowy bardziej złożonych wyrażeń używa się operatorów logicznych:
&& (koniunkcji  logiczne AND), np.: if((warunek1) && (warunek2))...
|| (alternatywy  logiczne OR), np.:..if((warunek1) || (warunek2))...
! (negacji  logiczne NOT). np.: if !(warunek)...
Instrukcja wyboru switch
Instrukcja switch umożliwia wybór i wykonanie jednej z kilku zawartych w niej instrukcji, zależnie od wartości
wyrażenia. Instrukcja switch ma postać:
switch (wyrażenie) {
case wartość1 :
instrukcje1; break;
case wartość2 :
instrukcje2; break;
...;
//&
default instrukcje; break;
}
Wyrażenie sterujące wyborem musi być typu całkowitego. Jeśli ma ono jedną z wymienionych w case wartości, to
wykonywana jest odpowiednia instrukcja. Jeżeli nie zostanie odnaleziona żadna klauzula case odpowiadająca wartości
wyrażenia, wówczas wykonywane są instrukcje zawarte w klauzuli default, która jest opcjonalna i może być pominięta.
Na końcu każdej klauzuli case należy umieścić polecenie break, które przerwie wykonywanie bloku switch. Polecenia
break nie wpisujemy, gdy dla kilku różnych wartości należy wykonać te same polecenia. Na przykład:
switch (x){
case 2: case 4: case 6:
system.out.println( x jest liczbą parzystą );
default: system.out.println( x jest liczbą parzystą );
break;
}
Okna typu Message Dialog
Zadaniem tego okna jest wyświetlenie informacji na ekranie. Okno to tworzymy poprzez wywołanie jednej z metod
showMessageDialog(Component, Object);
showMessageDialog(Component,Object,String,int);
gdzie poszczególne parametry mają następujące znaczenie:
Component jest komponentem nadrzędnym dla wyświetlanego okna,
Object jest łańcuchem tekstowym , komponentem albo ikoną wyświetlaną w powstałym oknie
Materiały do użytku wewnętrznego
WDIS Laboratorium Materiały pomocnicze do ćwiczenia 3 Wydział Transportu PW
String jest łańcuchem tekstowym wyświetlanym w pasku tytułowym okna
int jest jedną z pięciu zmiennych klasy określającą rodzaj okna :
ERROR_MESSAGE,INFORMATION_MESSAGE, PLAN_MESSAGE, QUESTIONMESSAGE, WARNING_MESSAGE
Przykład:
JOptionPane.showMessageDialog(null,
"W oknie edycyjnym podano błędnie wartość liczbową.\n"+
"To powinna być liczba całkowita.");
Okna typu Input Dialog
Okna te służą do wyświetlenia napisu (np. zachęty do wprowadzenia danej) i czytania tekstu wprowadzonego
z klawiatury. Wprowadzony tekst przechowywany jest w polu tekstowym.
Najprostszym sposobem utworzenia takiego okna jest wywołanie jednej z metod
showInputDialog(Component,Object);
showInputDialog(Component,Object,String,int);
gdzie znaczenie parametrów jest identyczne jak w przypadku okna MessageDialog.
Przykład:
String s = JOptionPane.showInputDialog(this, "Wprowadz
swoje imię");
Instrukcja try..catch
Zabezpieczenie aplikacji przed błędami - obsługa wyjątków w Javie
Wszystkie zdarzenia, które mogą spowodować awarię w pracy programu nazywane są wyjątkami (exceptions).
Do obsługi wyjątków służy blok try...catch, który jest wykonywany automatycznie w przypadku pojawienia się
błędu.
Słowem kluczowym try rozpoczynamy blok kodu, który może zgłaszać wyjątki. Jeśli wewnątrz tego bloku pojawi się
wyjątek jest on wyrzucany (throw). Słowo kluczowe catch (złap) u\
ywane jest do przechwytywania wyjątków.
Najbardziej ogólna postać bloku try...catch jest następująca:
try {// blok kodu, który może spowodować wyjątek
}
catch (Typ_wyjątku_1 identyfikator_wyjątku) {
// obsługa wyjątku_1
}
catch (Typ_wyjątku_2 identyfikator_wyjątku) {
// obsługa wyjątku_2
}
catch (Typ_wyjątku_n identyfikator_wyjątku) {
// obsługa wyjątku_n
}
finally{ }
Uwaga: Jeśli dany  catch przechwyci wyjątek, to następne  catch nie będą wykonane. Jeśli mamy 1-szy catch dla
Exception, 2-gi dla IOException, to 2 nigdy się nie wykona w przypadku błędu I/O.
Przykładem typu wyjątku jest np.:
" Exception  błąd typu ogólnego (przechwytuje wszystkie błędy)
" IOException - błąd wejścia/wyjścia
" NumberFormatException- błąd konwersji
" IndexOutOfBoundException - przekroczenie zakresu indeksu w tablicy
" FileNotFoundException - brak pliku z danymi o podanej nazwie
W naszym programie wyjątek może wystąpić przy próbie konwersji tekstu na liczbę typu int lub double
(NumberFormatException)
Materiały do użytku wewnętrznego