2740390797

5

Powstający urządzenia maja bardzo różną architekturą oraz sposoby komunikacji. Zastosowanie protokołów umożliwia komunikowanie się sprzętu różnego typu, oraz pochodzącego od różnych producentów.

Pierwsze systemy sieciowe były budowane m> oparciu jesteśmy urządzenia homogeniczne.

Obecnie jesteśmy na etapie systemów heterogenicznych.

Nie jest to rozwiązanie bardzo dobre, jednakże zostało uwarunkowane finansowo i technicznie. Według dialektyki rozwoju (spiralny powrót do tego samego co na początku, tylko na wyższym poziomie) powinniśmy powrócić do homogenicznych systemów.

Typy stacji roboczych:

•    niezależne

•    bez danych

•    bezdyskowe

Stacje niezależne wyposażone są w pełny zestaw urządzeń i programów gwarantujący funkcjonowanie stacji w oderwaniu od całości systemu (stand alone).

Stacje bez danych wyposażone są w minimalny zestaw urządzeń technicznych przeznaczonych w szczególności do przechowywania części rdzeniowej systemu operacyjnego oraz realizacji operacji swapingu.

Stacje bez danych i bezdyskowe wykorzystywane są najczęściej w celu limitowania zakresu funkcji dostępnych użytkownikom sieci.

W stacjach typu stand alone pojawia się problem efektywnego wykorzystania czasu pracy przez pracowników. Według badań, przy pełnym dostępie do Internetu, 70-80% czasu tracone jest przez pracowników na przeglądanie stron zupełnie nie związanych z branżą w której pracują. W stacjach takich limitowanie dostępu do Internetu jest utrudnione. Trzeba tworzyć zapory ogniowe - pojawiają się też problemy ze względu bardziej administracyjnego niż technicznego.

Stacje bez danych i bezdyskowe mają w tej kwestii przewagę, gdyż to administrator określa co użytkownik może zrobić.

Zaletą stacji bez dyskowych jest również niekłopot/iwa wymiana oprogramowania.

Modele przetwarzania w systemach sieciowych.

Wyróżniamy następujące podstawowe modele:

a)    model klient-serwer

b)    partnerski

c)    kooperacyjny

d)    rozproszony

ad a) Model klient - serwer

W modelu tym użytkowników można podzielić na usługodawców, nazywanych serwerami bądź komputerami tylnymi oraz usługobiorców tzw. komputery czołowe.

Jest to model stosowany najczęściej.

Przykład: tworzymy kwerendę przesyłaną od klienta do serwera, gdzie jest dokonywana selekcja danych, i przesyłane są one z powrotem do klienta, gdzie następuje wizualizacja.

Politechnika Rzeszowska im. Ignacego Łukasiewicza Zakład Systemów Rozproszonych Rzeszów 2002