3469514420

Eberhardowi Eberspachcrowi, mojej żonie Ileidi Baitinger,ChristophowiThomasowi,SusanneDiez, ElisabethHacker-Strohbusch.AngeliceGutge-Wic-kert i Matthiasowi Varga von Kibed. Dziękuje za liczne ich sugestie, za to, że wymieniając się uwagami i doświadczeniami przygotowali pole do dalszej pracy.

Przypisy

“'^definiowane przez M. Varga von Kibed i I. Sparrer jako spostrzeżenia reprezentujące (21).

0    «

“ '..Prawda o rzeczach ostatecznych (pragmata) nie jest w żadnym razie wypowiadalna łrheteon oudamos estin), lecz odpowiednie zrozumienie powstaje samo (genomenon auto hebauto), zwłaszcza z intensywnego przestawania (lek polles synousias) z tymi rzeczami (peri ta pragmata) i ze wspólnego życia (syzen) nagle (exaiphnes) jak z iskry ognia zapala się światło (hoion apo pyros pedesantos exaphthen phos) w duszy (en te psyche) i od tej chwili samo się odżywia (ede trephei)". Epistula Z. 34 lc |17).

“'^Działanie przyporządkowania przestrzennego dokonywanego przez ludzi bliżej opisuje określenie keno-gramatyka (201.

Rupert Sheldrake po udziale w londyńskim seminarium dotyczącym zagadnienia prezentacji w ujęciu Borta Hellingera stwierdził, że po raz pierwszy zobaczył bezpośrednio pola morfogenetycznc (stwierdzenie osobiste).

Zatrzymanie jako charakterystyka niepodobieństwa

1    chronifikacji (p. wyżej).

“ Znając biograficzne dane rodziny Hahnemanna można dopatrzyć się wpływu pewnych systemowych działań na niektóre ostre wypowiedzi Hahnemanna i jego następców oraz biegjcgo życia. Musiał on przynajmniej nieświadomie doświadczyć tej dynamiki, w przeciwnym razie nie użyłby słów przytoczonych w wymienionym cytacie.

' Podstawowe prace Hellingera odnoszące się do szczegółowych opisów metod wymieniono są w wykazie literatury (9, 10. 11, 12. 13. 22|.

³⁰§ 238 |81.

o |

(7) [s. 140 (uwagi w nawiasach od autora)!.

oo

W moim wykładzie p. t. Drogi do znaleziono leku u Hahnemanna i jego terapeutyczna postawa z dzisiejszego punktu widzenia (do nabycia u autora), który wygłosiłem podczas jubileuszu 150-lecia powstania DZVHA, przedstawiłem daleko idące wnioski w formie śmiałej metafory jako śmierć krewniaka, aby skierować uwagę na ostatnią konsekwencję takiej aroganckiej leżącej u podstaw zepsucia terapeutów (4). ^ł3§3 18] Takie postępowanie odpowiada raczej wyszydzeniu mojej „diety" lub psycho- i socjoterapii, której cel i zawartość mogą być ostatecznie zastąpione terapią lekową, by terapia lekowa minęła się z celem.

³⁴To zupełnie możliwe, by własnymi sposobami uwidocznić formy pracy prezentacyjej. Na tym polu zasłużyli się Insa Sparrer i Motthias Varga von Kibed. Ujawnili granice prezentacji, która sama w sobie nie posiada jeszcze wystarczającego terapeutycznego impetu. Działania takie muszą być prowadzone przez samego

terapeutę (21, 24).

0£

Inaczej zachowuje się dlatego, że w określonym układzie „choroba" lub objaw należący do pacjenta podczas prezentacji rodziny będą w formie osobowej wprowadzone jako elementy danej dynamiki. To dla rozwiązania może mieć wielkie znaczenie.

“‘.Mechanizm ów powinien prowadzić do unikania osobiście przeżytych doświadczeń leczącego, jak to już m. in. opisał Rainer G. Appell (1, s. 177). Appell przedstawia jednak ostatecznie tę samą dynamikę jednostki zdrowej na koszt innej. Osoba zdrowa na koszt innej jednostki obrazuje systemowo utrwaloną dynamikę, która posila się z systemowo działających sil głównie rodziny wyjściowej terapeuty (też homeopatycznego). W systemie pochodzenia terapeuty zakorzeniona będzie dynamika jakby miazmatyczna (zakażająca). Przekraczając granice własnego systemu przenosi się na dynamikę systemu pacjenta. Terapeuci będą paliatywną. chronifizującą częścią systemu pacjenta. Ujawnia się wtedy podobieństwo w dynamice a nie w symptomatycc. podobieństwo w dynamice a nie w odczuciach. Oddala się również przez to od kryterium podobieństwa odczuć przy odmienności choroby.

Bibliografia (odnosi się również do I części artykułu Hansa Baitingera, zob. „Homeopatia Polska” 2/2001)

Ul R. G. Appell Hornćk>pathische und psychoanalyti-ache Initiation — zwischcn Selbsterkenntnis und