Eliminacji wskazanych wyżej problemów, a przynajmniej ich części, ma służyć, m.in. wchodząca w dniu 1 lipca 2015 r. w życie ostatnia, zasadnicza część ustawy z dnia 27 września 2013 roku o zmianie ustawy Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw1 (Dz. z 2013 r. poz. 1247), zmieniona ustawą z dnia 28 listopada 2014 r. o ochronie i pomocy dla pokrzywdzonego i świadka (Dz. z 2015 r. poz. 21) oraz ustawą z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy - Kodeks kamy oraz niektórych innych ustaw (Dz. z 2015 r. poz. 396).
Należy jednak pamiętać, że osiągnięcie celów postępowania karnego jest możliwe wówczas, gdy proces, na wszystkich swoich etapach, toczy się sprawnie, terminowo, rytmicznie i bez nieuzasadnionych zahamowań. Jednak jego skuteczność w dużym stopniu zależy od należytego wypełniania obowiązków przez wszystkich uczestników postępowania karnego, a także, co jest oczywiste, przez organy procesowe.
Ustawa jest rezultatem prac Sejmu RP nad trzema projektami ustaw, tj.:
1) rządowym projektem ustawy o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego, ustawy Kodeks kamy i niektórych innych ustaw (druk nr 870, wpłynął do Sejmu RP w dniu 8 listopada 2012 r.),
2) poselskim projektem ustawy o zmianie ustawy - Kodeks kamy (druk sejmowy nr 378, wpłynął do Sejmu RP 23 marca 2012 r.),
3) poselskim projektem ustawy o zmianie ustawy - Kodeks postępowania karnego oraz ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych (druk sejmowy 945, wpłynął do Sejmu RP w dniu 12 lipca 2012 r.)2.
Swój początek miała ona w powołanej z końcem 2009 roku Komisji Kodyfikacyjnej Prawa Karnego, działającej przy Ministrze Sprawiedliwości, która przyjęła za swoje priorytetowe zadanie przygotowanie gruntownej nowelizacji przepisów postępowania karnego3. Komisja uznała, że niezbędne jest radykalne przyśpieszenie i usprawnienie postępowania karnego, przy czym powinno się to odbyć bez narażenia gwarancji procesowych jego uczestników. W pracach Komisja skoncentrowała się na następujących zagadnieniach, pozostających ze sobą we wzajemnej korelacji:
■ modelu postępowania sądowego w powiązaniu z modelem postępowania przygotowawczego,
■ modelu postępowania odwoławczego,
■ stosowaniu środków zapobiegawczych w toku procesu karnego.
Nadmienić należy, że Komisja Kodyfikacyjna Prawa Karnego, mając świadomość głębokości koniecznych zmian, przeprowadziła szerokie konsultacje środowiskowe, zarówno wśród teoretyków, jak i wśród praktyków wymiaru sprawiedliwości. Pod auspicjami Komisji Kodyfikacyjnej, w Ministerstwie Sprawiedliwości zorganizowano w 2010 roku trzy konfe-
10
Niniejszą ustawą zmienia się m. in.: ustawę z dnia 20 maja 1971 r. Kodeks wykroczeń, ustawę z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks kamy. ustawę z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks kamy wykonawczy, ustawę z dnia 10 września 1999 r. Kodeks kamy skarbowy i ustawę z dnia 24 sierpnia 2001 r. Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia.
Projekt poselski zmierzał do wprowadzenia możliwości oportimistycznego umorzenia postępowania w oparciu o przesłankę interesu publicznego, wprowadzenia instytucji sędziego do spraw postępowania przygotowawczego. zmian w zakresie dostępu oskarżonego do akt postępowania przygotowawczego a także przemodelowania postępowania przygotowawczego w kierunku systemu charakteryzującego się skargowością i wprowadzenia zmian w instytucji tymczasowego aresztowania.
Pełny tekst dokumentu Komisji z dnia 8 grudnia 2009 roku pt.: ..Priorytety Komisji w dziedzinie prawa
karnego procesowego” dostępny pod adresem: http://bip.ms.gov.pl/pl/dzialalnosc/komisje-
kodyfikacyjne/komisja-kodyfikacyjna-prawa-kamego/komisja-kodyfikacyjna-prawa-karnego-2009-
2013/konferencje/rok-2010/download,72,5.html