3833473384

w wypadku wyboru opcji a)

1.    Czy możliwe jest ukształtowanie postępowania, w który m dowody stanowiące podstawę ustaleń faktycznych przeprowadzane będą wyłącznie przed sądem, a jednie w wypadkach niecierpiących zwłoki (ryzyko utraty' dowodu) w postępowaniu przygotowawczy m?

2.    Czy w wy padku „wy prowadzenia" postępowania dowodowego w zasadniczej jego części poza postępowanie przygotowawcze, konieczne jest wprowadzenie sędziego śledczego, który zajmowałby się głównie stosowaniem środków' przymusu przed wniesieniem aktu oskarżenia przed sądem, ale także podejmowałby decyzje o dokonaniu czynności dowodowych niecierpiących zwłoki (podsłuchy, przeszukania, ryzyko utraty dowodu itd.)?

3. Czy możliwe jest zrezygnowanie ze zwrotu sprawy do postępow ania przygotowawczego?

4.    Czy możliwe jest zrezygnowanie z inicjatywy dowodowej sądu (dow odzenia z urzędu)?

5.    Czy możliwa jest wręcz rezygnacja z wyodrębnienia postępowania przygotowawczego jako samodzielnej fazy procesu i zrównanie go z czy nnościami o charakterze operacyjnym?

w wypadku wyboru opcji b)

1.    Czy konieczne i możliwe jest wprowadzenie sędziego śledczego i powierzenie mu przeprowadzania w postępowaniu przy gotowawczym dowodów', które następnie nie musiałyby być powtarzane przed sądem?

2.    Czy możliwe i konieczne jest rozszerzenie możliwości zwrotu sprawy do postępowania przygotowawczego (powrót zwrotu z rozprawy i z postępowania odwoław czego)?

3.    W jaki sposób ukształtować system ujawniania na rozprawie dowodów przeprowadzonych w postępowaniu przygotowawczym?

Odpowiedzi, na te, a także inne pytania doktryny i praktyki zawiera wchodząca w lip-

cu 2015 roku ustawa.

Ogólna charakterystyka zmian w procedurze karnej.

Analiza:

■    materiałów Komisji Kodyfikacyjnej Prawa Karnego,

■    dokumentów z etapu rządowych prac legislacyjnych,

■    dokumentów z etapu prac parlamentarnych w Sejmie i w Senacie RP nad obu projektami ustaw

wskazuje, iż zasadniczym celem ustawy jest przeprowadzenie reformy postępowania karnego. Ma ona doprowadzić do likwidacji dwóch poważnych problemów, z jakimi boryka się system wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych: nadmiernej przewlekłości postępowań, a także nadmiernej długotrwałości stosowanego w Polsce tymczasowego aresztowania, co Trybunał Praw Człowieka w Strasburgu sygnalizuje jako polski problem o charakterze strukturalnym.

Zmiany te zmierzają do wprowadzenia kilku zasadniczych modyfikacji o charakterze systemowym, z których najważniejszą jest przemodelowanie postępowania jurysdykcyjnego w kierunku większej kontradyktoryjności postępowania poprzez:

■    redukcję znaczenia postępowania dowodowego prowadzonego na etapie przygotowawczym z jednoczesnym zwiększeniem roli kontradyktoryjnego wyjaśniania faktów przed sądem;

■    przemodelowanie postępowania sądowego w ten sposób, że główny ciężar postępowania dowodowego będzie spoczywał na stronach, nie na sądzie, jak dotychczas; zdaniem ustawodawcy: „sąd powinien pełnić rolę raczej biernego arbitra, który po przeprowadzeniu przez strony dowodów, uprzednio wnioskowanych przez strony i dopuszczonych przez sąd, wyda sprawiedliwe rozstrzygnięcie”;

12