3833474544

Kod: S12		Przedmiot: \|	GRAFIKA INŻYNIERSKA
Specjalność: EKSPLOATACJA SIŁOWNI OKRĘTOWYCH I OBIEKTÓW OCEANOTECHNICZNYCH -PLAN ZAJĘĆ PROGRAMOWYCH
Semestr	Punkty	Liczba godzin w tygodniu			Liczba godzin w semestrze
	ECTŚ	A	C	P	A	C	P
II	4	2		2	30		30
III	3			2			30
IV	2			1			15

ZWIĄZKI Z INNYMI PRZEDMIOTAMI

Podstawy konstrukcji maszyn. Budowa i teoria okrętu. Siłownie okrętowe. Okrętowe silniki tłokowe. Kotły okrętowe. Turbiny okrętowe. Maszyny i urządzenia okrętowe. Automatyka okrętow a. Podstawy napędu statku.

ZAKRES WIEDZY DO OPANOWANIA

Po wysłuchaniu przewidzianych programem zajęć student powinien:

ZNAĆ

Pojęcie rzutu i metody rzutowania (rzut środkowy i równoległy), niezmienniki rzutowania równoległego, rzuty Monge'a, przynależność elementów⁷ oraz elementy wspólne, równoległe i prostopadle. Pomocnicze płaszczyzny rzutów - układ trzech płaszczyzn wzajemnie prostopadłych, użycie kilku pomocniczych płaszczyzn rzutów (transformacja); obroty' i kłady. Zagadnienia dotyczące wielościanów. Powierzchnie obrotowe, stożkowe, walcowe. Zagadnienia związane z normalizacją w technice, w tym formaty arkuszy, podzialki. grubości, rodzaje i zastosowanie linii ry sunkowych, układ rzutni, tabliczki znamionowe. Istotę i zasady wymiarowania oraz zasady zarządzania dokumentacją techniczną. Wymiary główne i linie teoretyczne kadłuba statku. Zasady rysowania schematów instalacji siłowni okrętowych; zasady sporządzania schematów hydraulicznych i pneumatycznych; zasady sporządzania schematów instalacji elektrycznej. Zasady odwzorowania kształtu brył w rzutach prostokątnych i aksonometrycznych. Zasady wykonywania widoków, przekrojów i kładów. Zasady zapisu wymiarów, zasady tolerowania wymiarów', kształtu i położenia oraz oznaczenia chropowatości. Zasady ry sowania połączeń gwintowych, spawanych oraz innych połączeń maszynowych. Zasady rysowania kół zębatych, osi. walów i łożysk tocznych. Zasady sporządzania rysunków złożeniowych i wykonawczych. Komputerowe programy wspomagające ry sowanie - edytory' rysunków. Organizacja zapisu rysunku do graficznej bazy danych. Konfigurowanie edytora. Podstawowe narzędzia rysunkowe edytora. Zasady modyfikowania ry sunku. Zasady tworzenia rysunków wykonawczych wybranych części maszy nowych w edytorze rysunków. Zasady wymiarowania i kreskowania w edytorze rysunków. Zasady tworzenia bloków rysunkowych i nanoszenie poprawek.

UMIEĆ

Odwzorować elementy przestrzeni w rzutach prostokątnych, przy należność elementów' oraz elementy wspólne. Odwzorować równoległość i prostopadłość w rzutach prostokątnych. Wykonać transformację układu odniesienia korzystając z pomocniczych płaszczyzn Wykonywać obroty i kłady. Wykonywać rzuty wielościanów położonych dowolnie w przestrzeni na płaszczyzny, dokonywać przekroje płaszczyznami, przebicia prostą, rozwinięcia i wzajemne przenikanie wielościanów. Wykonywać rzuty, przekroje, przenikania i rozwinięcia powierzchni obrotowych, walcowych i stożkowych. Czytać schematy' instalacji siłowni okrętowych, schematy instalacji hydraulicznych i pneumatycznych, schematy instalacji elektrycznej oraz czytać rysunki techniczne oraz schematy z dokumentacji technicznej statku. Wykonać rysunek na znormalizowanym formacie, przy zastosowaniu linii rysunkowych znormalizowanych i właściwie dobranej podziałce. Narysować dowolny element maszynowy w odpowiedniej liczbie rzutów prostokątnych. Zwymiarować poprawnie rysunek elementu maszynowego, nanieść oznaczenia tolerancji wymiarów i geometrycznych oraz chropowatości powicrzchm. Nary sować różne rodzaje połączeń. Wykonać ry sunek złożeniowy zespołu maszynowego oraz rysunek wykonawczy' dowolnej części maszynowej. Tworzyć rysunki wykonawcze wybranych części maszynowych.

LITERATURA

1. Lewandow ski Z.: Geometria wykreślna.

2. Dobrzański T. Rysunek Techniczny Maszynowy. WNT. Warszawa 2006.

3. Danielewicz J. Rysunek Techniczny Maszynowy i Okrętowy, Wyd. Morskie Gdynia.

4. Pikoń Andrzej: AutoCAD 200x.