4037602879

3)    strefa społeczna (120-360 cm) dla nieznajomych,

4)    strefa formalna lub publiczna (powyżej360 cm) dla wystąpień publicznych, tak by zachować właściwy dystans.

Rys. 10. Cztery podstawowe strefy dystansu

Źródło: L. Tkaczyk, Komunikacja niewerbalna: postawa, mimika, gest, „Astrum”, Wrocław 1999, s. 32

Wygląd zewnętrzny i higiena osobista. Te cechy wywierają silne wrażenie na ludziach i albo będą ułatwiać proces komunikowania się, albo stworzą barierę. Bardzo często tzw. pierwsze wrażenie decyduje o powodzeniu rozmowy, zdanym egzaminie, przyjęciu do pracy.

Niewerbalne aspekty mowy podkreślają znaczenie przesłanych komunikatów oraz nasz stosunek do tego, co i o czym mówimy. Bardzo często wyrokują one również o skuteczności wysyłanego przez nas komunikatu. A należą do nich: intonacja i barwa głosu, tempo i rytm mówienia, sposób akcentowania naszych odczuć i emocji.

Uśmiech jest to grymas twarzy wyrażający przyjazne uczucia wesołość. Stanowi również jedną z form mowy niewerbalnej. Może być on miły, zachęcający, ciepły, nieśmiały albo ironiczny, złośliwy, ośmieszający, lekceważący.

1.5. Zakłócenia w komunikacji interpersonalnej

Sztuka porozumiewania się jest podstawową umiejętnością życiową, która ma bezpośredni i niebagatelny wpływ na nasze życie rodzinne, zawodowe i towarzyskie. Jeśli potrafimy skutecznie się porozumiewać, potrafimy też tworzyć udane związki, dogadywać się z dziećmi, doceniają nas szefowie, szanują współpracownicy, ufają nam przyjaciele²¹. Proces zakłóceń obejmuje sferę bezpośrednich kontaktów interpersonalnych i kontaktów pośrednich, odbywających się za pomocą technicznych środków

²¹ B. Kozyra, Komunikowanie bez barier, MT Biznes, Warszawa 2008, s. 21.

19