4037603188

4. Algoiytmy usuwania szumów z obrazow    16

Ponieważ z technicznego punktu widzenia nie można jednoznacznie stwierdzić co jest szumem i jaka była rzeczywista wartość badanego punktu, wszystkie filtry w mniejszym lub większym stopniu usuwają szczegóły z filtrowanego obrazu, zastępując piksel nową wartością obliczoną na podstawie wartości innych pikseli w jego otoczeniu. Zasadniczo filtry można podzielić na dwie grupy: filtry liniowe (splotowe) i nieliniowe.

Filtry liniowe cechują się tym, że wszystkie punkty przetwarzanego obrazu przekształcane są w ten sam sposób. Ich dużą zaletą jest łatwa implementacja i niska złożoność obliczeniowa. Do usuwania szumów stosuje się filtry uśredniające, które obliczają średnią wartość z pikseli zadanej maski, i zastępują nią wartość badanego piksela. Filtry te bardzo dobrze radzą sobie z usuwaniem szumu Gaussa, ale cechują się bardzo dużą ingerencją w przetwarzany obraz (każdy piksel zastępowany jest nową wartością) poprzez rozmywanie krawędzi obrazu. Na rys. 4.2 i 4.3 można zauważyć przykładowe działanie filtru uśredniającego dla maski jednorodnej o wymiarach 3x3.

Jak widać na rys. 4.2 filtr rozmywa drobne zakłócenia w postaci pojedynczych czarnych punktów na białym tle, oraz jasnych na czarnym tle. Zakłócenia mają jednak duży wpływ na wartość pikseli w swoim otoczeniu - w miejscu czarnych punktów można zauważyć ciemniejsze obszary - zakłócenia wpłynęły na sąsiednie piksele obrazu. Filtr również bardzo niekorzystnie wpłynął na jakość obrazu, rozmazując kontury obiektów i pogarszając rozpoznawalność ich kształtów. Podobny efekt można również zauważyć na rys. 4.3, gdzie filtrowany był bardziej realistyczny obraz. Zniekształcenia wynikające z przefiltrowania obrazu można zobaczyć na rys. 4.4.

P

Rys. 4.2 Obraz z zakłóceniami (po lewej) i efekt jego filtracji filtrem uśredniającym [15]