4130651581

POMOC SPOŁECZNA W PRAKTYCE 15

KOMUNIKACJA

JAKO PODSTAWOWY ELEMENT PUBLIC RELATIONS

Podstawą PR jest komunikowanie się, które - jako wzajemne oddziaływanie społeczne za pomocą komunikatów - ma doprowadzić do zrozumienia określonych treści. Słusznie zauważa Rozwadowska, że komunikacji nie należy utożsamiać z informacją, ponieważ pojęcia te mają odmienną jakość i odnoszą się do różnych zjawisk. Informacje proponuje traktować w kategoriach przedmiotowych (treść), komunikowanie się określa natomiast jako proces zawierający treści. Informacja ma charakter statyczny, komunikacja zaś - dynamiczny. Dzięki komunikacji, zawierającej element zwrotny na przekazane treści, możliwe jest kształtowanie relacji z otoczeniem, co właśnie jest celem public relations²⁰.

Dobrze prowadzona komunikacja jest niezwykle ważna w prowadzeniu public relations w dziedzinie pomocy społecznej. Zapobiega dwóm niebezpiecznym sytuacjom, które mogą mieć miejsce u potencjalnego lub rzeczywistego odbiorcy. Jest to niepewność i wieloznaczność. Według terminologii Karla E. Weicka niepewność odnosi się do braku informacji. Ludzie niepewni szukają dodatkowych danych oraz sposobu ich interpretacji. Natomiast pojęcie wieloznaczności oznacza niejasność. Problemem nie jest niewiedza, lecz zamęt - nadmiar, nie zaś niedobór możliwych znaczeń. Kiedy komunikat jest niejednoznaczny, odbiorcy nie potrzebują więcej informacji. Potrzebny jest im kontekst lub układ odniesienia, który pomoże im uporządkować posiadane dane; rodzaj filtru umożliwiającego odrzucenie tych interpretacji, które przyniosłyby niepożądane skutki²¹.

ZARZĄDZANIE INFORMACJĄ W PUBLIC RELATIONS

W praktyce w każdej instytucji - także w ośrodkach pomocy społecznej -niezbędne są wewnętrzne procedury, które porządkują system przepływu informacji i pozwalają na realizację funkcji PR. Procedury jednocześnie dają wskazówki wszystkim pracownikom, jak mają oni postępować, współpracując ze swoim przedstawicielem odpowiedzialnym za politykę informacyjną

²⁰    Rozwadowska, Public relations. Teoria, s. 69.

²¹    E. GRIFFIN, Podstawy komunikacji społecznej, Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne 2003, s. 266.