4130651597

12 MARTA CHECHELSKA

dla każdego obywatela naszego kraju. W ten sposób budowane jest społeczne zaufanie dla instytucji państwowych i samorządowych, a w szerszym kontekście poczucie bezpieczeństwa obywatela kraju, w którym rządzą demokratyczne i sprawiedliwe reguły. Tak zwana opinia publiczna to reakcja zbiorowości ludzkich na działania polityczne i społeczne; wyrażany publicznie stan świadomości owych zbiorowości. Dotyczy spraw ważnych dla społeczeństwa, często kontrowersyjnych¹⁵. Może się ona zmieniać nawet w krótkim okresie. Czasem jest utożsamiana z tzw. opinią społeczną (wygłaszaną na każdy właściwie temat, który jest w stanie zainteresować społeczeństwo).

Giedrojć, który analizował PR w odniesieniu do administracji publicznej, wymienił następujące funkcje PR: informacyjną, wyjaśniającą, kreacyjną, opiniotwórczą, pozyskiwania informacji, identyfikacyjną, integracyjną, dialogu, wizerunkową, edukacyjną, monitorowania oraz funkcję ewaluacyjną, szczególnie przez niego podkreślaną z uwagi na znaczenie zbierania informacji zwrotnych po działaniach podjętych w ramach PR. W ten sposób uzyskane doświadczenie dla służb PR jest wskazówką, które działania należy wzmocnić, jakie cykle przekazywania informacji przyjąć, czy narzędzia zostały trafnie wybrane, czy informacja dotarła i została przyjęta itd. Powoduje też konieczność podnoszenia kwalifikacji oraz edukacji w tym zakresie otoczenia wewnętrznego, czyli samych pracowników. Także wtedy, gdy niektóre działania instytucji pomocowych okazują się niezrozumiałe, strategia public relations powinna obejmować nie tylko działania informacyjne i wyjaśniające, lecz także i edukacyjne, skierowane do otoczenia zewnętrznego¹⁶. Jest to element PR wewnętrznego, istotny w prowadzonych działaniach wizerunkowych instytucji. Określone dla administracji publicznej funkcje można odnieść do public relations, budowanego i prowadzonego przez instytucje pomocy społecznej.

STRATEGIA PUBLIC RELATIONS

Według Wójcik strategie public relations są programami wieloletnimi, ogólnowizerunkowymi, skierowanymi na tworzenie pożądanego wizerunku a także programami bieżącymi, wynikającymi z konieczności rozwiązania zaistniałego problemu. Podkreśla przy tym, że PR może być wykorzystywane wyłącznie wówczas, gdy występuje problem w relacji z otoczeniem lub ko-

J. Wiatr, Socjologia stosunków politycznych, Warszawa: PWN 1977, s. 521-522. GlEDROJĆ, Public relations w administracji, s. 43-44.