331
TABELA 2
Struktura sprzedaży gazu ziemnego wśród odbiorców przemysłowych PGNiG w 2007 r.
The structure of natural gas sales among industrial PGNiG’s recipients in 2007
TABLE 2
Lp. |
W y szczególnienie |
Udział w strukturze odbiorców przemysłowych [%] |
1. |
Zakłady azotowe |
29,5 |
2. |
Elektrownie i elektrociepłownie |
7,0 |
3. |
Ciepłownie |
3,0 |
4. |
Przemysł rafineryjny i petrochemiczny |
10,4 |
5. |
Przemysł spożywczy |
8,4 |
6. |
Hutnictwo żelaza i stali |
7,8 |
7. |
Hutnictwo szkła |
8,0 |
8. |
Producenci materiałów budowlanych i ceramicznych |
7,9 |
9. |
Pozostali odbiorcy przemysłowi |
17,9 |
Widać zatem, że spodziewany jest wzrost wykorzystania gazu ziemnego do wytwarzania energii elektrycznej. Takie rozwiązanie charakteryzuje się niskimi nakładami inwestycyjnymi, wysokim stopniem elastyczności pracy układu wytwórczego, stosunkowo niskimi emisjami zanieczyszczeń (brak odpadów stałych) oraz krótkim okresem budowy. Barierą dla szerszego wykorzystania paliwa gazowego w elektroenergetyce są jego wysokie koszty (ceny gazu ziemnego są uzależnione od cen ropy naftowej na giełdach światowych, a te są rekordowo wysokie w ostatnich miesiącach, rekord cenowy - 147,27 dolarów za baryłkę -lipiec 2008).
Rys. 3. Prognoza zapotrzebowania na gaz w UE do 2030 r. oraz struktura jego zużycia [Mtoe] Fig. 3. The forecast of gas demand in EU till 2030 and the structure of its consumption [Mtoe]