4734112352

ibro będzie mi c mi dar radości, rcu zagościć.

ANIOŁ RADOŚCI

O śmierci ileż to razy patrzyłaś mi w oczy. Od dziecka mnie prześladowałaś.

Ileż to razy smutek me serce toczył.

Ty ciągle jak upiór przy mnie stałaś.

Z promykiem nadziei, że By mogła w mym:

Więc idę z bębenkiem radości.

Gram i śpiewam pieśni miłości.

Gdy smutek w sercach gości.

Daję, promyczek radości.

Śmiechem naprawiam całe zło świata.

Zly humor odpędzam i miłość poruszam. SamotnyctyiflgjpszaBŁŁwiarę przywracam.

się wali ja łzy osuszam. . ,

Jestem zazdrosna p inne dary.

Bo wielkie nie są mi dane.

Jest maleńki dar radości pisany.

By go nieść, pocieszać stroskanych.

I jeśli choć trochę ludziom pomóc mogę.

To rozpraszam smutek i rozpraszam trwogę. I stawiam na radość, niech stanie się zadość. Niech smutek odejdzie a zagości radość.

I walczę całe życie radością li Ile razy mnie ocierasz.

I wyrywasz mi duszę i serce.

I ciągle jeszcze chcesz więcej i więcej.

l jeszcze walczę ze śmiercią. Jeszcze jej mówię - nie teraz.

Ja muszę, ja muszę, ja muszę. Radością łzy ludziom ocierać.

Węc zabierz me ciało i zabierz mą duszę.

Ja jeszcze się podniosę, jeszcze się wzruszę.

I jeszcze choć jedną łzę osuszę.

A wtedy szepnę cichutko - zabierz mnie Chrystusie.

I pójdę w zaświaty staruszka radości.

Z bębenkiem grać psalmy miłości.

I nie mam nic więcej prócz garstki radości.

Przyjmij mnie Jezu niech skonam w Twej miłości.

ir: Lucyna Lubas (pacjentka Hospicjum im. Jana Pawła II w Żorach)