szukiwany punkt Z\ lwy na okręgu o promieniu StP’ ze środkiem s, w odległości równej S'ltP‘ od punktu Ci centroidy c, (położenie jego otrzymamy zakreślając z punktu C[ centroidy c, Juk o promieniu S;sp-do przecięcia z wymienionym okręgiem). Analogicznie punkt Zj zarysu z* leży na okręgu o promieniu S:P‘ zc środkiem w odległości równej S;:P' «j punktu Ci centroidy c. i może być wyznaczony jak wyżej.
Całkowicie w ten sam sposób znajdujemy punkt Z[' zarysu z, i punkt Zi zarysu z., których przypór będzie miał nastąpić w punkcie P" itd.
4. Mając wyznaczone centroidy ruchu względnego ct i c2 oraz przyjęty zarys -i jednego z ogniw można zarys współpracujący z2 otrzymać ja
/
Rjr3. 216
ko obwiednią kolejnych położeń zarysu zs przy toczeniu centroid po sobie (rys. 216). W tym celu należy wykreślić dostatecznie bliskie siebie kolejne położenia centroidy cx i zarysu zx względem centroidy c2.
Łatwo to wykonać przy użyciu arkusza kartonu i kalki technicznej.
Na kartonie 1 (rys. 217a) wykreślamy centroidę cx i założony zarys zt ora z obieramy na centroidzic dostateczną liczbę punktów Cj. C[', ... i wystawiamy w nich normalne. Na kalce (rys. 217b) wykreślamy centroidę c,. wyznaczamy położenie punktów Ct. C%, ... odkładając łuki ĆlĆi' = -ć&r ... i wystawiamy w nich normalne do centroidy Cj. Nakładamy następnie kalkę 2 na karton 1 (rys. 217c), tak by centroidy były styczne (pokrywamy normalną i wspólny punkt) w kolejnych punktach Cj i Ct. C{ i C2,... i wykreślamy na kalce kolejne położenia zarysu z,.
Obwiednia tych krzywych daje zarys z2.
5. Współpracujące zarysy obwiedniowe mogą być też wyznaczone bezpośrednio, bez uprzedniego wyznaczania centroid ruchu względnego og-
Rys. 218
niw. Sposób ton stosuje się w większości zagadnień projektowania, w szczególności z reguły przy projektowaniu zarysu krzywek mechanizmów krzywkowych.
Niech dane ogniwa 1 i 2 mają poruszać się ruchem obrotowym dokoła stałych środków odpowiednio S, i S,, określonym związkami
(144)
Rys. 217
Zadany jest przy tym zarys roboczy ogniwa 2 (rys. 218). Zarys ogniwa I uzyskamy jako obwiednią zarysu 2 w jego ruchu względnym względem ogniwo I.
Ruch ten uzyskamy nadając całemu układowi ruch obrotowy dokoła środka Sj określony związkiem
jest to bowiem równoznaczne z unieruchomieniem ogniwa 1. W ruchu względnym ogniwo 2 ma więc ruch obrotowy — «r, (t) dokoła środka S,
157