Z PRAKTYKI GABINETU
Z każdym kolejnym powtórzeniem zmniejsza swój udział w prowadzeniu ruchu, do pracy przyłącza się pacjent. Gdy jest w stanie samodzielnie poprowadzić ruch terapeuta może dodać manualny opór. Ćwiczenie wykonujemy w leżeniu na obu bokach. Ważne jest, aby piłka nie wypadła, przywodzi-ciele pozostają w ciągłej, delikatnej aktywacji.
Ćwiczenie 4.
Mobilizacja miednicy w leżeniu tyłem
Pacjent leży na plecach z kolanami ugiętymi, stopy oparte na macie. Podczas wydechu pacjent wykonuje tyło-pochylenie miednicy, zbliża odcinek lędźwiowy do maty. Podczas wdechu rozluźnia. Dłonie pacjenta dotykają pośladków. Ćwiczenie wykonujemy za pomocą mięśni głębokich, pośladki powinny pozostać w rozluźnieniu.
Z punktu widzenia zachowania lub wypracowania stabilizacji segmentów kręgosłupa w odcinku lędźwiowym najistotniejsze są dwie najbardziej wewnętrznie położone warstwy mięśni dna miednicy.
Ćwiczenie 5.
Ćwiczenie stabilizacji segmentów kręgosłupa lędźwiowego
Pacjent siedzi na szczycie piłki Body Bali, dłonie pod guzy kulszowe. Podczas wdechu pacjent opuszcza prosty tułów w przód, guzy kulszowe rozchodzą się w tył i do boku. Podczas wydechu aktywnie ściąga guzy kulszowe do środka i proste plecy wracają do pionu. Dłonie pacjenta kontrolują ruch guzów kulszowych, zaczynamy od niewielkiego opadu, stopniowo go zwiększając.
Ćwiczenie 6.
Zachowanie neutralnego ustawienia miednicy i kręgosłupa podczas zmiany pozycji z leżenia przodem do leżenia bokiem
49