Obróbka skrawaniem
• zjawiskami występującymi w procesie skrawania,
• uchwytami obróbkowymi,
• obrabiarkami.
1.2. Pojęcia podstawowe
Celem obróbki skrawaniem jest nadanie przedmiotowi obrabianemu określonego kształtu, określonych wymiarów z określoną dokładnością i określonej gładkości powierzchni, poprzez oddzielenie warstwy materiału o określonej grubości zwanej naddatkiem na obróbkę. Coraz częściej żąda się także ukształtowania odpowiedniego stanu warstwy wierzchniej.
Obróbka skrawaniem jest obecnie podstawowym sposobem kształtowania „na gotowo” przedmiotów obrabianych o takich wymaganiach w zakresie dokładności wymiarowej i chropowatości powierzchni, których nie można osiągnąć przy innych stosownych technikach wytwarzania lub, gdy zastosowanie innych dokładnych technik wytwarzania nie jest ekonomicznie uzasadnione. Chociaż postępuje rozwój innych technik wytwarzania, to przy wytwarzaniu przedmiotów ze stopów metali, o wysokich i bardzo wysokich wymaganiach, co do dokładności wymiarowej, obróbka skrawaniem jest nie do zastąpienia. W szczególności przy obecnym szerokim asortymencie obrabiarek i narzędzi skrawających trzeba zwrócić uwagę na łatwość dostosowania obróbki skrawaniem do produkcji, od jednostkowej, aż do masowej
W zależności od postaci usuwanego materiału obróbkę skrawaniem dzielimy na obróbką wiórową i na obróbką ścierną. Przy obróbce wiórowej skrawana warstwa oddzielana jest w postaci wiórów. W zależności od rodzaju materiału obrabianego, parametrów obróbki i geometrii narzędzia wielkość i kształt wiórów jest zróżnicowany. Przy obróbce ściernej oddzielane są drobne cząstki materiału, o kształtach nie rozpoznawalnych nieuzbrojonym okiem, w postaci pyłu.
W zależności od sposobu skrawania rozróżniamy: toczenie, struganie, dłutowanie, frezowanie, przeciąganie i przepychanie, wiercenie, roz-wiercanie, pogłąbianie, ciącie, szlifowanie i inne sposoby obróbki ściernej.
Strona 9