6355786950

Ekologiczne zagadnienia odwodnienia pasa drogowego

Dla liczby pasów n w obu kierunkach większej niż 4 należy stosować współczynnik poprawkowy o wartości 5,2/n. Wtedy:

S_z=--S[mg/[]    (1.1)

n

gdzie:

S- stężenie zawiesin ogólnych, wg tabeli 1.2.

Dla liczby pasów n mniejszej niż 4 współczynnik poprawkowy jest równy 3,2/n. Wtedy:

S₂=--S [mg/1]    (1.2)

n

W wielu przypadkach normowa metoda obliczeniowa może prowadzić do zawyżenia prognoz stężeń zawiesin w spływach nieoczyszczonych, co obserwuje się w prowadzonych pomiarach bezpośrednich. Problem ten został zasygnalizowany w [4] oraz w [30], Efekt ten wiąże się głównie z postępem technicznym jaki nastąpił od okresu wykonania badań stanowiących podstawę do wypracowania stosowanej w normie metodyki, w tym z poprawą jakości dróg, pojazdów, paliwa, itp.

W zgodzie z normą [42] możliwe jest prognozowaniu jakości ścieków opadowych z zastosowaniem innych metod obliczeniowych opartych m.in. na modelowaniu matematycznym (par.4.4. - dot. obliczeń ilościowych i jakościowych, w tym obliczeń ekologicznych), pod warunkiem ich weryfikacji na podstawie porównania z danymi empirycznymi.

Jeżeli ze względu na ukształtowanie terenu do systemu odwodnienia drogi ciąży część wód opadowych z niezanieczyszczonych terenów przyległych (np. skarpy rowów trawiastych, pasy zieleni, itp.) - to w bilansie jakościowym wód opadowych odpływających z systemu odwodnienia danej drogi możemy je potraktować jako wody umownie czyste (zawartość zanieczyszczeń nie przekracza stężeń dopuszczalnych).

b) Zawiesiny ogólne na wylotach z systemów odwodnieniowych

„Wytyczne prognozowania stężenia zawiesin ogólnych i węglowodorów ropopochodnych w ściekach z dróg krajowych” [57] - podają formuły obliczeniowe do prognozowania stężenia zawiesin ogólnych w ściekach z dróg na wylotach systemów odwodnieniowych:

14