tycznych sytuacjach, które zaistnieją w przyszłości; język pozwala dzielić się doświadczeniami, dziedzictwem i wizją przyszłości,
• określać, etykietować, wyznaczać i definiować myśli, uczucia, przedmioty, doświadczenia w celu wymiany ich z innymi ludźmi,
• mówić o języku, o jego składni, strukturze1.
• Język pozwala nadawcy komunikatu być jednoznacznym lub dwuznacznym, a także pozwala na ujawnienie lub ukrycie myśli i emocji. Wpływa również na wszelkie aspekty ludzkich stosunków. Inaczej mówiąc by inni zrozumieli nas dokładnie tak, jak chcemy, nie jest to jednak łatwe do spełnienia2.
Znany językoznawca Roman Jacobson skonstruował graficzny schemat przedstawiający komunikację językową i wywiódł z niej typologię funkcji języka. Jako konstytutywne dla każdego aktu mowy Jacobson wymienił sześć czynników:
• nadawcę (komunikatu),
• kontekst,
• komunikat,
• kontakt (między nadawcą i odbiorcą),
• kod (wspólny dla nadawcy i odbiorcy),
• odbiorcę.
Rys. 4. Schemat komunikacji językowej
....... 1 |
«=t | |
fil | ||
“r' |
Źródło: K. Łęcki, A. Szostak, Komunikacja interpersonalna w pracy socjalnej, „Śląsk”, Katowice 1999, s. 48
=Ł>
Każdy przypadek komunikacji językowej odbywa się przy pomocy powyższych czynników. Nadawca kieruje komunikat do odbiorcy, komunikat musi odnosić się do
12
B. Dobek-Ostrowska, Podstawy..., s. 25.
K. Łęcki, A. Szostak, Komunikacja interpersonalna w pracy socjalnej, „Śląsk”, Katowice 1999, s. 47-48.